ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT

Zuzanna hield het doosje zo voorzichtig vast, alsof het van heel dun glas was gemaakt.

Zuzanna hield het doosje zo voorzichtig vast alsof het van het dunste glas was gemaakt. Een sprankje hoop pulseerde erin – iets wat ze al jaren niet meer had gevoeld. Het licht van de oude kroonluchter in het restaurant flikkerde op het gouden deksel, en tegenover haar keek Krzysztof aandachtig toe, zijn ogen vol emoties die hij te lang verborgen had gehouden.

« Waar… heb je dat vandaan? » vroeg ze zachtjes, hoewel haar stem trilde als een blad.

« Ik heb het lang geleden gekocht. Ik dacht dat ik het nooit aan iemand zou geven. Maar jij… jij deed me aan haar denken. Aan mijn zus. Aan hoe ze ondanks alles van het leven hield, » antwoordde Krzysztof.

Zuzanna opende voorzichtig het deksel. Binnenin zat een delicate hanger met een klavertje – een symbool van hoop. Klein, maar expressief. Op de achterkant stonden initialen gegraveerd: « ZK » – Zuzanna, Krzysztof. Toeval? Of misschien wel het lot?

« Het is prachtig… » fluisterde ze, starend naar het detail. « Ik weet niet of ik het kan accepteren… »

« Je hoeft niets te zeggen. Ik wilde alleen maar dat je iets had om je eraan te herinneren dat je niet alleen bent. »

Op dat moment kreeg Krzysztof een telefoontje. Hij verontschuldigde zich en ging naar buiten, haar alleen aan tafel achterlatend. Zuzanna keek opnieuw naar de hanger. Ze raakte hem aan met haar vingers, drukte hem tegen haar hart en sloot haar ogen.

Voor het eerst in jaren voelde ze zich niet leeg.

De volgende dag ontmoetten ze elkaar bij de oude brug, waar de wind zachtjes Zuzanna’s haar over de rivier blies. Krzysztof leunde tegen de reling en keek haar aan met een flauwe glimlach die iets diepers verborg – misschien angst, misschien hoop.

« Gaat alles goed? » vroeg ze terwijl ze naar haar toe liep.

— Ja… ik denk er gewoon over na. Over wat er was en wat er zou kunnen gebeuren.

Ze zwegen en luisterden naar het geluid van het water onder hun voeten. De brug was oud maar stevig, alsof hij alle gesprekken die hier in de loop der decennia waren gevoerd, had onthouden. Zuzanna voelde dat deze plek, hoewel gewoon, plotseling betekenis kreeg.

Wordt vervolgd op de volgende pagina 👇

Als je wilt doorgaan, klik op de knop onder de advertentie ⤵️

Advertentie
ADVERTISEMENT

Laisser un commentaire