Je hoest even lichtjes… en plotseling landt er een klein, hard, stinkend wit of geelachtig balletje in je hand. De geur komt je meteen tegemoet – alsof er iets in je keel is doodgegaan.
Als dit je ooit is overkomen, gefeliciteerd: je hebt zojuist een amandelsteen (ook wel tonsilloliet genoemd) ontmoet.
Je bent zeker niet de enige – tot wel 10-15% van de mensen krijgt er op een bepaald moment mee te maken, en velen leven ermee zonder ooit te beseffen wat het is.
Ze zijn in bijna alle gevallen onschadelijk, maar je kunt er gek van worden met hun aanhoudende slechte adem en dat vervelende gevoel alsof er iets vastzit.
Lees verder – het goede nieuws is dat de meeste mensen ze kunnen verminderen of zelfs helemaal kunnen stoppen met een paar simpele dagelijkse gewoonten.
Wat zijn amandelstenen precies?
Amandelstenen zijn kleine, verharde klontjes die zich vormen in de natuurlijke spleetjes (crypten) van je amandelen.
Ze bestaan uit:
Voedseldeeltjes
Dode cellen van het mond- en keelslijmvlies
Bacteriën en slijm
Calcium en andere mineralen uit speeksel
Als deze deeltjes vast komen te zitten en niet worden weggespoeld, voeden bacteriën zich ermee, waardoor die kenmerkende geur van rotte eieren of « dode muis » ontstaat (door zwavelverbindingen).
Zie je amandelen als kleine netjes die ontworpen zijn om bacteriën op te vangen, maar soms vangt zo’n netje te veel vuil op en verandert het in stinkende steentjes.
Veelvoorkomende tekenen dat u mogelijk amandelstenen heeft
Je ziet ze misschien niet altijd, maar let op deze aanwijzingen:
Een hardnekkige slechte adem die niet verdwijnt, hoe vaak je ook poetst.
Een constant gevoel alsof er iets vastzit achter in je keel.
Lichte keelpijn of oorpijn (uitstralende pijn)
Metaalachtige smaak of een wit beslagen tong
Kleine wit/gele vlekjes zichtbaar op de amandelen wanneer je je mond wijd opent in de spiegel.
Af en toe een droge hoest of een steentje dat naar buiten komt bij het hoesten/niezen.
Wie krijgt ze het vaakst?
Iedereen kan het, maar ze komen vaker voor als je:
