De schok van het zien van een stinkzwam is niets vergeleken met het moment dat je er een ruikt. Zodra de paddenstoel rijp is, verspreidt hij een walgelijke geur die door velen wordt omschreven als een mengsel van rottend vlees, rioolwater en ontbindende dieren. Deze onaangename geur is geen toeval – het is een overlevingsstrategie.
In tegenstelling tot veel paddenstoelsoorten die afhankelijk zijn van de wind voor de verspreiding van hun sporen, gebruikt de stinkzwam insecten. De slijmerige, donkere hoed bovenop de paddenstoel is bedekt met een substantie genaamd gleba, die zowel sporen als de onmiskenbare geur bevat. Vliegen, kevers en andere aaseters worden aangetrokken door de geur, landen op de hoed en dragen onbedoeld de sporen met zich mee wanneer ze wegvliegen. Met andere woorden, de walgelijke geur van de stinkzwam is in feite een geavanceerde biologische methode van voortplanting.
