Er zijn momenten van stilte die niet meteen pijn doen. Ze nestelen zich zachtjes, als een mist die bijna ongemerkt binnensluipt. Eerst zeggen we tegen onszelf dat het nu eenmaal zo is, dat iedereen het druk heeft, dat de kinderen hun eigen ritme, hun eigen verplichtingen en verantwoordelijkheden hebben gevonden. Dan, op een dag, beseffen we dat het huis al maanden geen gelach meer heeft gehoord, dat telefoontjes beperkt blijven tot een paar korte berichtjes en dat familiebijeenkomsten meer aanvoelen als tussenstops dan als echte reünies.
Dit fenomeen is echter niet te wijten aan een gebrek aan liefde. Het komt vaak voort uit een opeenstapeling van kleine misverstanden, woorden die te snel worden uitgesproken, of vragen die met goede bedoelingen worden gesteld maar als opdringerig worden ervaren. De ouder-kindrelatie ontwikkelt zich, en soms creëert deze ontwikkeling een afstand die nooit de bedoeling was.
-
Wanneer de liefde van gedaante verandert
-
Grenzen als brug tussen generaties
-
Als je wilt doorgaan, klik op de knop onder de advertentie ⤵️
Advertentie
