Heb je ooit gemerkt dat je, zodra je stromend water hoort – een douche die aangaat, een kraan die opengaat of zelfs een toilet dat doorspoelt – ineens een dringende behoefte voelt om te plassen? Het ene moment voel je je prima, het volgende moment ren je naar de wc. Deze ervaring is ontzettend herkenbaar en het zit niet alleen in je hoofd. Er zijn daadwerkelijke fysiologische en psychologische redenen voor.

De verbinding tussen de hersenen en de blaas

Je blaas werkt niet alleen. Hij wordt nauwlettend aangestuurd door je hersenen en zenuwstelsel. Naarmate je blaas zich vult, sturen zenuwen signalen naar je hersenen, die zo weten hoe vol je blaas is. Je hersenen bepalen vervolgens of het een geschikt moment is om te plassen.

Als alles normaal functioneert, is dit systeem flexibel. Je kunt je urine ophouden wanneer nodig en loslaten wanneer het je uitkomt. Bepaalde prikkels kunnen dit evenwicht echter verstoren, en stromend water is daar een van de sterkste van.

Klassieke conditionering: een aangeleerde reflex

Een van de belangrijkste redenen waarom stromend water je aan het plassen zet, is klassieke conditionering, hetzelfde psychologische proces dat beroemd werd door de honden van Pavlov. Na verloop van tijd leert je brein bepaalde prikkels te associëren met bepaalde handelingen.

Denk er eens over na: veel mensen gebruiken het toilet tijdens het handen wassen, douchen of tandenpoetsen. Het geluid van stromend water hoor je vaak vlak voor of tijdens het plassen. Uiteindelijk koppelt je hersenen dat geluid aan het plassen. Zelfs als je blaas nog niet helemaal vol is, sturen je hersenen een signaal om te plassen.

Simpel gezegd is je lichaam getraind om automatisch te reageren.