Met de terugkeer van de zon en de stijgende temperaturen keert de drang om je was buiten te drogen als vanzelf terug. De geur van schone was die door de wind wordt meegevoerd, lijkt onweerstaanbaar. Achter dit bucolische imago schuilt echter een valkuil voor de miljoenen mensen die lijden aan seizoensgebonden allergieën. Dus, zouden we eigenlijk niet buiten moeten drogen? Het antwoord zal je misschien verbazen…
De terugkeer van de lente, niet voor iedereen even zoet
Elk jaar, vanaf maart, markeert de lente het begin van een lange beproeving voor mensen met een pollenallergie. Hooikoorts – of allergische rhinitis – treft bijna een derde van de Franse bevolking. Tussen niezen, een loopneus, jeukende ogen en chronische vermoeidheid is deze periode allesbehalve rustgevend.
Van april tot en met september is er een opeenvolging van verschillende soorten stuifmeel: eerst van bomen, dan van grassen (van mei tot en met juli), en dan van kruidachtige planten tot in de herfst. Het spreekt voor zich dat de buitenlucht een ware concentratie van allergenen vormt.
Waarom worden de symptomen erger als u uw was buiten droogt?
Wanneer je je kleding of lakens buiten laat drogen, werken ze als pollenmagneten. Het stuifmeel, van nature plakkerig, hecht zich tijdens de urenlange blootstelling aan de stofvezels.
Als je eenmaal weer binnen bent, dringt het stuifmeel je huis binnen… en nestelt het zich op je huid, haar en lakens. Het is dan ook niet verwonderlijk dat je symptomen zonder duidelijke reden verergeren.
Het is een beetje alsof je je wasgoed midden in een bloemenveld tijdens het pollenseizoen achterlaat en het vervolgens terugbrengt naar je kamer.
