In 1966 woonde Matilda Hayes, een twintigjarig meisje in het rustige, landelijke stadje Harmony Creek in Tennessee, dat nooit de verwachtingen van haar vader overtrof. Haar vader, Walter Hayes, was een strenge, trotse boerenknecht die geloofde dat de waarde van een dochter bepaald werd door haar puurheid, gehoorzaamheid en stilte. Matilda groeide op in een verborgen omgeving – terwijl andere meisjes van haar leeftijd lachten, jongens ontmoetten en droomden, leerde zij alleen naaien, koken en haar ogen neergeslagen houden. Ze hield nooit de hand van een jongen vast. Ze sprak nooit alleen met een jongen. Haar leven werd niet geleefd, maar bewaakt.
Maar dit jaar sloeg het noodlot toe. Een langdurige droogte trof Tennessee, waardoor de oogsten verwoest werden en dieren verhongerden. Walter verloor zijn baan op de boerderij en al snel was de voorraadkast van het gezin bijna leeg. Dagenlang overleefden Matilda en haar gezin op alleen aangelengd maïsmeel. Haar jongere broers huilden ‘s nachts van de honger. Haar moeder huilde zachtjes bij zonsopgang. Familiespelletjes
Op een avond hoorde Matilda zwakke stemmen uit de woonkamer komen. Toen ze dichterbij kwam, hoorde ze de naam: Arthur Shaw. Iedereen in het dorp kende hem – een rustige man die alleen woonde op een grote boerderij buiten de stad. Hij was vijfenveertig jaar oud, rijk, gerespecteerd, maar vreemd eenzaam. Niemand had hem ooit een vrouw het hof zien maken.
Toen de gast vertrokken was, riep Walter Matilda om voor hem te komen zitten. Zijn stem trilde – niet van tederheid, maar van nederigheid.
« Matilda, » zei hij, zonder haar in de ogen te kijken, « Arthur Shaw heeft je ten huwelijk gevraagd. »
Matilda verstijfde. « Maar ik ken hem niet, » fluisterde ze.
