Veel volwassenen die emotionele bevestiging misten, worden experts in het anticiperen op de behoeften van anderen. Ze zeggen misschien ja terwijl ze nee willen zeggen, of ze vermijden het om voor zichzelf op te komen om de vrede te bewaren. Deze gewoonte ontstaat vaak door ervaringen uit hun jeugd waarin goedkeuring schaars of voorwaardelijk aanvoelde, en het behagen van anderen de veiligste weg leek.
8. Aanhoudende gevoelens van bezorgdheid of overprikkeling
Zonder een emotioneel stabiele omgeving in de kindertijd kan het zenuwstelsel eraan wennen om constant te zoeken naar signalen van problemen. Als volwassene kan dit zich uiten in veelvuldig piekeren, overdenken of een gespannen gevoel in onbekende situaties. Zelfs kleine stressfactoren kunnen worden uitvergroot wanneer de geest zich voortdurend voorbereidt op ongemak.
9. Een sterk verlangen om conflicten te vermijden.
Voor sommige volwassenen brengen meningsverschillen een golf van ongemak met zich mee. Ze zwijgen mogelijk tijdens meningsverschillen, bieden te snel hun excuses aan of bagatelliseren hun eigen behoeften om spanning te voorkomen. Deze vermijding kan op korte termijn rust brengen, maar kan ertoe leiden dat belangrijke gevoelens onuitgesproken blijven.
10. Uitdagingen met betrekking tot hechting en intimiteit
Volwassenen die opgroeiden zonder emotionele stabiliteit, kunnen de neiging hebben zich krampachtig aan anderen vast te klampen of zich terug te trekken ter bescherming. Beide reacties zijn simpelweg aanpassingen die zich vroeg in het leven hebben ontwikkeld. Deze patronen kunnen in de loop der tijd verzachten door gezonde relaties en een ondersteunende omgeving.
11. Moeite met het stellen van gezonde grenzen
