Wanneer een bloedstolsel loslaat en in de bloedbaan terechtkomt, krijgen sommige mensen koorts. Deze koorts kan gepaard gaan met koude rillingen, rillingen, zweten, hoofdpijn, zwakte, uitdroging, vermoeidheid en lichaamspijn. In ernstige gevallen kan de koorts zeer hoog oplopen, wat kan leiden tot stemmingswisselingen, verwardheid en andere psychische afwijkingen.

Nummer 4. Uitgezette aderen.

Voorbeelden hiervan zijn een laag zuurstofgehalte in het bloed, kortademigheid, een snelle hartslag, pijn op de borst, lichte koorts en lage bloeddruk.

Neem zo snel mogelijk contact op met een arts als er meerdere symptomen optreden. Indien tijdig opgemerkt, kunnen behandelingen zoals anticoagulantia en trombolytica worden toegediend, die het stolsel kunnen oplossen voordat het ernstige schade aanricht.

Wat zijn vervolgens de gevolgen van diepe veneuze trombose?

De CDC schat dat 50% van de mensen die een bloedstolsel overleven, de rest van hun leven blijvende gevolgen zal ondervinden. En een derde krijgt binnen 10 jaar na het eerste een nieuw stolsel.

Wanneer bloedstolsels de kleppen in de ader beschadigen, veroorzaken ze een aandoening die posttrombotisch syndroom (PTS) wordt genoemd. Symptomen van PTS zijn onder andere zwelling, pijn, verkleuring en, in ernstige gevallen, schilfering of zweren in het getroffen lichaamsdeel. Soms kunnen deze symptomen zo ernstig zijn dat iemand invalide raakt.

Bovendien wordt deze aandoening, die diepe veneuze trombose veroorzaakt, grotendeels genegeerd.
Deze aandoening, bekend als hoge bloedviscositeit, verhoogt niet alleen uw risico op DVT, maar verhoogt ook uw risico op hart- en vaatziekten, een hoog cholesterolgehalte, beroertes, het metaboolsyndroom en diabetes.

Een hoge bloedviscositeit betekent dat je bloed erg dik en plakkerig is. Dit maakt het moeilijker voor je hart om bloed rond te pompen en verhoogt de wrijving aan de binnenkant van je aderen.

Als de bloedstroom afneemt, neemt de hoeveelheid zuurstof en voedingsstoffen die naar uw cellen en organen wordt getransporteerd af.

Om meer te weten te komen over de viscositeit van uw bloed, kunt u bij uw arts een volledig bloedbeeld opvragen.

Uit een onderzoek van de Universiteit van Edinburgh in het Verenigd Koninkrijk is onomstotelijk gebleken dat een verhoogde bloedviscositeit minstens zo belangrijk is als bloeddruk en ‘slechte’ cholesterol bij het voorspellen van overlijden door een hartaanval.

Met andere woorden: de kwaliteit van uw slagaderwanden is niet het enige dat belangrijk is, de kwaliteit van uw bloed is dat ook.

De afgelopen twee decennia is de reguliere geneeskunde echter geobsedeerd geraakt door het verlagen van cholesterolwaarden met behulp van statinemedicijnen, terwijl de hoge bloedviscositeit en de dodelijke bloedstolsels die dit kan veroorzaken, grotendeels worden genegeerd.

Wat kunt u doen aan een hoge bloedviscositeit?

Een eenvoudige manier om dit te verhelpen, is door voldoende omega 3-vetzuren binnen te krijgen. Omega 3-vetzuren zijn natuurlijke ontstekingsremmers, wat betekent dat ze ontstekingen helpen verminderen. Ze vertragen ook de bloedstolling en verdunnen het bloed.

Het is belangrijk om te vermelden dat DVT in het been, het bekken en soms de arm GEEN hartaanval of beroerte veroorzaakt.

Een bloedstolsel in een slagader in het hart of de hersenen, ook wel arteriële trombose genoemd, is de oorzaak van een hartaanval of beroerte.

Wat kunt u vervolgens doen om bloedstolsels in uw benen te voorkomen en de viscositeit van het bloed te verbeteren?

Vermijd het dragen van strakke kleding, vooral tijdens het reizen.

Neem tijdens een langere reis de tijd om te bewegen of rek- en strekoefeningen te doen.

Leg uw benen elke dag minimaal 15 cm boven uw hartniveau.