Telkens als haar man thuiskwam van een zakenreis, trof hij haar aan terwijl ze de lakens aan het wassen was.
Het bed zag er altijd schoon uit, maar toch waste ze het en op een dag veranderde zijn stille nieuwsgierigheid in hartzeer.
Nadat Ethan Parker was gepromoveerd tot regionaal manager bij een bouwbedrijf in Seattle, kreeg hij een overvolle agenda. Wat begon als korte zakenreizen, duurde al snel weken voordat hij van huis weg was. Elke keer dat hij hun knusse huis in Portland verliet, zwaaide zijn vrouw Lily hem uit met een vriendelijke glimlach en een knuffel op de veranda – nooit een klacht, nooit een zucht.
Maar iets aan haar gewoontes begon hem te irriteren. Zonder uitzondering, elke keer als hij thuiskwam, was ze de lakens aan het schrobben, ook al leek het bed onaangeraakt en rook het naar lavendel.
Hij vroeg, half grappend: « Je hebt een zwak voor schoon beddengoed, hè? Ik was de hele week weg en niemand heeft in dat bed gelegen. »
Lily glimlachte zwakjes en sloeg haar ogen neer.
‘Ik slaap beter op schone lakens,’ mompelde ze. ‘Bovendien… ze worden een beetje vies.’
‘Vies?’ dacht Ethan. *Hoezo?* Hij was niet thuis geweest. Het ongemakkelijke gevoel sloop binnen als een koude tocht door een kier in het raam. Die nacht kon hij niet slapen – beelden van verraad flitsten achter zijn gesloten ogen.
De volgende ochtend kocht hij een kleine, verborgen camera en plaatste die discreet in de boekenkast, gericht op het bed.
Hij vertelde Lily dat hij een tiendaagse reis naar Chicago had gepland, maar in plaats daarvan huurde hij een kamer in de buurt, vastbesloten om te zien wat er zou gebeuren als hij weg was.
De tweede nacht bonkte zijn hart in zijn keel toen hij de camerabeelden op zijn telefoon opende. De slaapkamer leek schemerig, badend in het zachte licht van de nachtlamp.
22:30 uur – de deur ging open.
Lily kwam binnen met iets tegen haar borst gedrukt. Ethan kneep zijn ogen samen naar het scherm. Eerst dacht hij dat het een kussen was, totdat ze het op het bed legde. Het was zijn oude trouwhemd, verbleekt en verkreukeld, het hemd dat ze al meer dan tien jaar bewaard had.
