De kraamafdeling was die ochtend een drukte van belang. In een groot ziekenhuis in het centrum van de stad was stilte een zeldzame luxe. Dokter Andrei had net een keizersnede achter de rug toen hij een dringende oproep kreeg: een vrouw in actieve weeën, bijna volledig ontsloten, had onmiddellijk een dienstdoende arts nodig.
Hij verkleedde zich snel en liep de verloskamer binnen. Maar toen zijn blik op de patiënt viel, verstijfde hij. Het was Valeria, zijn voormalige geliefde, de vrouw die zeven jaar aan zijn zijde had gestaan voordat ze zonder uitleg verdween. Nu lag ze daar, doorweekt van het zweet, met een gespannen buik en haar telefoon stevig in haar hand geklemd. Terwijl de herkenning over haar gezicht flitste, was haar blik een mengeling van angst en ongeloof.
“Bent u… het hoofd van de afdeling?” fluisterde ze.
Andrey zei niets. Hij knikte kort en rolde de brancard naar voren.
De bevalling werd al snel gevaarlijk. Valeria’s bloeddruk daalde scherp, de hartslag van de baby werd zwakker en er was onmiddellijk ingrijpen nodig. Toch bleef Andrey kalm en leidde hij vol vertrouwen zijn gespannen maar goed gecoördineerde team door deze crisis.
Na bijna veertig minuten van intense angst werd de baby geboren.
Toen Andrei het kind oppakte, verstijfde hij opnieuw. De baby had dezelfde donkere, diepliggende ogen en kuiltjes in zijn wangen als Andrei zelf als kind had gehad.
Zijn pols bonsde in zijn oren. De geluiden in de kamer leken weg te ebben. Toen zag hij het: een kleine, traanvormige moedervlek op de schouder van de baby. Een zeldzaam familievlekje, doorgegeven van zijn grootvader aan zijn vader en vervolgens aan hem.
De verpleegster strekte haar armen uit naar de pasgeborene. Andrei aarzelde even voordat ze het kind overhandigde. Ze streek zachtjes over de wang van de jongen en droeg hem vervolgens weg om gewassen en ingebakerd te worden.
Toen Andrei zich omdraaide, lag Valeria uitgeput op bed en keek de andere kant op.
« Waarom… waarom heb je het me nooit verteld? » vroeg Andrej hees. Haar lippen trilden en de tranen rolden over haar wangen.
