De rol van beeldvorming
Er is nog steeds discussie over de vraag of een MRI-scan of een echografie het beste is om blessures aan de voetzool op te sporen. Zoals we weten is echografie goedkoper, maar het is afhankelijk van de gebruiker. Een MRI-scan is duurder, maar we kunnen er ook een algemeen beeld van krijgen. Een recente systematische review toonde een sensitiviteit van 95% aan bij MRI-scans en 93% bij een echografie, terwijl de specificiteit 54% was bij MRI en 33% bij een echografie .
Een röntgenfoto in belaste (laterale of schuine) opname toont een dorsale subluxatie van de proximale falanx op het middenvoetsbeentje, een anteroposterieure opname toont eveneens een transversale deformiteit. Een röntgenfoto sluit ook andere botafwijkingen uit. 12
Interessant genoeg onderzocht één onderzoek 160 asymptomatische en 160 symptomatische voetzoolplaten, waaruit bleek dat 35% van de asymptomatische groep een voetzoolplaatletsel had . 13 Dit roept dan de vraag op: moeten we de asymptomatische scheuren behandelen? We kunnen dit op twee manieren benaderen: ten eerste, door het op dit moment asymptomatisch te laten en de patiënt te behandelen, niet de scan, of ten tweede, door conservatieve maatregelen te nemen, omdat we weten dat als de voetzool scheurt of disfunctioneel wordt, er zwevende tenen en hamertenen kunnen ontstaan die later moeilijker te behandelen kunnen zijn.
Behandeling
Het doel van behandelingen, zoals bij de meeste musculoskeletale aandoeningen, is het beheersen van de belasting. In essentie willen we proberen de grondreactiekrachten onder het aangedane middenvoetsbeentje te verminderen en het plantairflexiemoment van het middenvoetsbeentje en de dorsaalflexie van de falanx te verminderen.
De behandeling kan bestaan uit:
