Op 42-jarige leeftijd was ik eindelijk klaar om moeder te worden, maar mijn zus gaf al het geld dat ik had gespaard voor mijn IVF uit om haar derde bruiloft te betalen
De deur ging bijna meteen open. Jenna stond daar, glimlachend, in haar pyjama, met een latte in haar hand.
« Oh, Lynn! Kijk eens wie daar is! Kom binnen, kom binnen. Ik dacht er net aan om je te bellen. »
Alleen ter illustratie | Bron: Shutterstock
« Heb je de rekening leeggemaakt? »
« Ja. Waarom? »
Ze haalde haar schouders op en deed een stap achteruit alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
« Waarom?! Dat geld was niet alleen van jou! Het was ook van mij. Mijn spaargeld, voor de baby. »
« O, begin er niet aan, » zei ze, terwijl ze haar koffie neerzette. « Ik heb je gewaarschuwd dat dit hele solobaby-gedoe onzin was. »
Alleen ter illustratie | Bron: Shutterstock
« Ik heb niet om jouw zegen gevraagd. Ik rekende op dit geld. Mijn deel zou voldoende zijn geweest om de in-vitrofertilisatie en het zwangerschapsverlof te dekken. »
« Ja, nou, » wuifde ze met haar hand. « Een normale bruiloft kost geld. Een luxe bruiloft? Nog meer. Maar deze wordt PERFECT. Het is de laatste die ik heb. Ik ga niet bezuinigen. »
« Wil je mij vertellen dat je tienduizenden dollars hebt verbrand aan tafeldecoraties en champagnetoasts? »
Alleen ter illustratie | Bron: Shutterstock
Jenna rommelde in een fluwelen lade en haalde er iets uit.
« Hier, » zei ze vriendelijk. « Uw uitnodiging. »
Het was dik. Geëmbosseerd. Bedekt met goudfolie. En volkomen absurd.
« Meen je dat nou? Heb je geld uitgegeven aan gegraveerde uitnodigingen? Die belanden toch in de prullenbak! »
Alleen ter illustratie | Bron: Shutterstock
Jenna rolde met haar ogen. « Je begrijpt het niet. Het gaat om imago. Alles moet tiptop zijn: bloemenmuren, signature cocktails, een live harpiste tijdens het diner. »
« Ik probeerde een leven op te bouwen, en jij plande een circus. »
« Oh mijn god, Lynn. Altijd zo dramatisch. »
« Ik heb jarenlang gespaard! Discreet. Zorgvuldig. Terwijl jij je tweede alimentatie besteedde aan pilateslessen en geurkaarsen. »
Alleen ter illustratie | Bron: Shutterstock
« Ik ga me niet verontschuldigen voor mijn goede leven! Wil je een alleenstaande moeder zijn? Ga ervoor. Maar doe niet alsof de wereld je daar iets voor verschuldigd is. »
Op dat moment verscheen onze moeder in de deuropening, terwijl ze haar handen met een servet depte.
« Meisjes, echt waar. Het is te vroeg om te schreeuwen. »
Alleen ter illustratie | Bron: Shutterstock
« Ze heeft mijn geld gestolen, » zei ik, wijzend naar Jenna. « De gezamenlijke rekening die jij en papa voor ons beiden hebben geopend? Ik bleef er geld op storten. Ze heeft hem leeggehaald. »
« Lynn, alsjeblieft, » zuchtte mama. « Jenna wil gewoon haar nieuwe begin vieren. Houd haar niet tegen. Iemand in dit gezin verdient het om vreugde te voelen. »
« En hoe zit het met mij? Hoe zit het met MIJN nieuwe begin? »
Alleen ter illustratie | Bron: Shutterstock
« Je bent altijd veerkrachtig geweest. Je vindt wel een oplossing. Maar Jenna… ze heeft dit nodig. En ze heeft er behoefte aan dat wij blij voor haar zijn. »
« Blij? Wil je dat ik blij ben voor de vrouw die me bestolen heeft? »
“Lynn, mijn liefste…”
« Nee! Ik ben het zat om degene te zijn die opstaat. Die zichzelf opoffert. »
Alleen ter illustratie | Bron: Shutterstock
Ik draaide me om en liep naar buiten, de uitnodiging nog steeds in mijn vuist geklemd als een vervloekte perkamentrol. De gang draaide. Jenna had alles meegenomen. Maar het was nog niet voorbij.
Mijn zus wilde dat haar bruiloft perfect zou zijn? Prima. Maar dan wel op MIJN voorwaarden.
***
