Op 42-jarige leeftijd was ik eindelijk klaar om moeder te worden, maar mijn zus gaf al het geld dat ik had gespaard voor mijn IVF uit om haar derde bruiloft te betalen
Ik had Tyler nog nooit eerder gecontacteerd. Hij was Jenna’s laatste vriendje, nou ja, haar verloofde. Degene die ze bezwoer was « deze keer anders ».
Alleen ter illustratie | Bron: Shutterstock
Dit stal ze uit als een trofee na haar scheiding van echtgenoot nummer twee. We hadden tijdens ongemakkelijke familiediners nauwelijks een paar beleefde woorden gewisseld. Maar die ochtend betrapte ik mezelf erop dat ik haar nummer draaide.
Hij stemde er zonder aarzelen mee in om mij te ontmoeten.
« Als het om Jenna gaat, weet ik het liever dan dat ik het gok, » zei hij.
We ontmoetten elkaar in een café vlakbij zijn kantoor, net zo chic en verfijnd als hij. Hij stond op toen ik binnenkwam.
Alleen ter illustratie | Bron: Shutterstock
« Lynn. Gaat het wel? »
« Nee, » antwoordde ik, terwijl ik tegenover hem ging zitten. « En ik denk ook niet dat jij er over vijf minuten bent. »
Hij fronste zijn wenkbrauwen. « Wat is er aan de hand? »
Jenna heeft een gezamenlijke spaarrekening leeggehaald. Die van mij en die van haar. Die was bedoeld voor noodgevallen, opgezet door onze ouders. Ik heb er jarenlang geld op gestort. Ik spaarde voor IVF.
Alleen ter illustratie | Bron: Shutterstock
Hij ziet er verbijsterd uit.
« Wacht… wat? Ze heeft er nooit iets over gezegd. »
« Ze heeft er niets over gezegd, omdat ze elke cent voor de bruiloft heeft meegenomen. Vijf dagen geleden. Zonder het mij te vertellen. »
« Maar… » Tyler streek verward door zijn haar. « Dit slaat nergens op. Ik betaal voor de bruiloft. Alles. Jenna zei dat ze wilde dat ik het gevoel had dat het mijn geschenk aan ons was. »
Alleen ter illustratie | Bron: Shutterstock
« Betaal je?! Waarvoor precies? »
Hij pakte zijn telefoon en opende een map in zijn galerij. Foto’s van bonnetjes. Facturen. Bevestigingen.
« Bloemist. Aanbetaling voor de locatie. Cateraar, uitnodigingen, zelfs de harpiste die ze per se wilde. Ze kwamen allemaal van mijn rekening. »
Ik bladerde er zwijgend doorheen. Hij loog niet.
Alleen ter illustratie | Bron: Shutterstock
« Dus… als je dit allemaal in de doofpot stopt, wat doet ze dan met het geld dat ze van mij heeft afgepakt? »
Hij keek langzaam op, het besef begon in zijn ogen te dagen.
« Denk je dat ze iets verbergt? »
« Dat denk ik niet. Ik weet het. »
Ik boog me voorover. « En ik ga uitzoeken wat het is. »
Alleen ter illustratie | Bron: Shutterstock
Tyler ging weer zitten, de kleur trok uit zijn gezicht. « Ik kan niet geloven dat ze… » Hij zweeg, alsof het hardop zeggen het echt zou maken.
« Ik vraag je niet om een kant te kiezen. Maar je verdient het om te weten met wie je gaat trouwen. »
« Als je iets leert, vertel het me dan. »
Ik stond op. Tyler hield me niet tegen. Hij keek me alleen maar na, met zijn telefoon in zijn hand alsof die hem had verraden. Buiten ademde ik de koude lucht in en ritste mijn jas dicht.
Alleen ter illustratie | Bron: Shutterstock
Het was duidelijk dat Jenna niet zomaar mijn geld had gestolen. Ze verborg iets. Iets groots. En duurs. Als ze dacht dat ze me kon bedelven onder servetten met monogrammen en gouden menukaarten, had ze het mis.
Ik wist wat ik moest doen. En ik wist precies waar ik moest kijken.
***
