Wanneer woorden kwetsend zijn, zegt de reactie vaak meer over ons dan wat dan ook.
Op dat moment voelde ik een mengeling van onrecht en verdriet. Ik antwoordde nogal kortaf, in de hoop haar te laten begrijpen dat het lichaam verandert en dat dat normaal is. Maar vanbinnen fluisterde een stemmetje, waarvan ik dacht dat ik het had genegeerd, twijfels terug.
Dus ik nam afstand. Niet om te straffen, maar om ruimte te creëren. We vergeten te vaak dat het gezond – en noodzakelijk – is om grenzen te stellen, zelfs met degenen van wie we houden. En ik moest ook mijn eigen gevoelens beschermen.
