« Het is een keuze van volwassenen. Het heeft niets met jou te maken. »
« Papa en ik gaan niet meer samenwonen, » vertelde ik ze aan de keukentafel. « Maar we houden allebei heel veel van jullie. »
Ze staarde naar haar handen.
‘Hebben we iets verkeerd gedaan?’ fluisterde ze.
Mijn hart brak.
‘Nee,’ antwoordde ik. ‘Dat is een keuze van volwassenen. Dat heeft niets met jou te maken.’
Ze hadden de details niet. Die littekens waren niet nodig.
Elk bericht maakte me bozer.
Daniel probeerde zich te verontschuldigen. Meerdere keren.
Via sms. Via e-mail. Via spraakbericht.
« Ik heb een fout gemaakt. Ik was bang na de operatie. Ik ga de banden met Kara verbreken. We kunnen het samen oplossen. »
Elk bericht maakte me bozer.
Je kunt het gezamenlijke imago van je man en zus niet « herstellen ».
Ik concentreerde me op mijn werk. Op de kinderen. Op mijn herstel.
« Heb je al iets gehoord over Daniels werksituatie? »
Toen begon het karmische verloop.
Aanvankelijk waren dit slechts geruchten.
Een vriend van een vriend vertelde over « problemen » in Daniels bedrijf.
Toen belde Priya.
‘Heb je al gehoord hoe het met Daniel gaat op zijn werk?’ vroeg ze me.
‘Nee,’ antwoordde ik. ‘Wat is er?’
« Dit bewijst zijn instabiliteit. »
« Zijn bedrijf wordt onderzocht wegens financieel wangedrag, » vertelde ze me. « Zijn naam is erbij betrokken. »
Ik knipperde met mijn ogen.
‘Meen je dat nou?’ vroeg ik.
‘Absoluut,’ antwoordde ze. ‘Dit werkt in uw voordeel. Het bewijst zijn instabiliteit. We zullen de primaire voogdij en financiële bescherming voor u aanvragen.’
Ik hing op en lachte tot ik tranen in mijn ogen had.
Ik weet dat dit misschien gemeen klinkt.
Maar er was iets aan deze situatie dat me… kosmisch leek.
Maar er was iets aan deze situatie dat me… kosmisch leek.
Je gaat vreemd met de zus van je vrouw nadat zij een orgaan aan jou heeft gedoneerd, en het universum stelt je vervolgens bloot aan een fraudeonderzoek?
Maar daar bleef het niet bij.
Blijkbaar had Kara hem geholpen met het « overmaken » van geld.
Kara stuurde me een sms’je vanaf een onbekend nummer:
« Ik wist niet dat het illegaal was. Hij vertelde me dat het om fiscale redenen was. Het spijt me heel erg. Kunnen we erover praten? »
Dat is niet langer mijn probleem.
Ik heb haar geblokkeerd.
Dat was niet langer mijn probleem.
Rond dezelfde tijd had ik een onderzoek bij het transplantatieteam.
« Uw testresultaten zijn uitstekend, » zei de dokter tegen me. « Uw resterende nier functioneert perfect. »
« Het is fijn om te weten dat ik in ieder geval gedeeltelijk een normaal leven leid, » grapte ik.
Ze glimlachte.
« Ik heb geen spijt van de daad zelf. »
‘Heb je spijt van deze donatie?’ vroeg ze me.
Ik heb erover nagedacht.
‘Ik heb spijt aan wie ik het heb gegeven,’ antwoordde ik. ‘Maar ik heb geen spijt van de daad zelf.’
Ze knikte.
« Jouw keuze was gebaseerd op liefde, » zei ze. « Zijn keuzes zijn gebaseerd op zichzelf. Dat zijn twee verschillende dingen. »
Dat is me altijd bijgebleven.
Dat maakte indruk op me.
Hij zag er ouder uit.
Het grote moment brak zes maanden later aan.
Ik was net geroosterde broodjes voor de kinderen aan het klaarmaken toen mijn telefoon trilde, wat aangaf dat ik een link van Hannah had ontvangen.
Geen bericht. Alleen een link.
Ik klikte erop.
Lokale nieuwssite. Kop: « Een lokale man beschuldigd van verduistering. »
