Na de dood van mijn miljonair-grootvader, die me vijf miljoen dollar naliet, sleepten mijn ouders – die me hun hele leven hadden genegeerd – me voor de rechter om elke cent op te eisen.
Toen ik de rechtszaal binnenkwam, keken ze me spottend aan, maar de rechter bleef stokstijf staan. Hij zei: « Wacht even… u bent…? » Ze hadden geen idee wie ik werkelijk was…
Lucas Bennett had nooit iets van zijn ouders verwacht: geen genegenheid, geen steun, zelfs geen telefoontje voor zijn verjaardag. Hij was opgegroeid in een klein stadje vlakbij Chicago en had zichzelf praktisch grootgebracht.
Zijn vader, Greg, en zijn moeder, Claire, kwamen en gingen als spoken in huis, altijd op zoek naar nieuwe projecten, beloftes van makkelijk geld, nieuwe mensen om indruk op te maken. Lucas begreep al heel vroeg dat hij nooit een plek in hun plannen had gehad.
Maar zijn grootvader, Richard Bennett, was anders. Richard, een discrete miljonair die zijn fortuin had vergaard in commercieel vastgoed, had vanaf het moment dat hij merkte hoe verwaarloosd de jongen was, belangstelling voor Lucas.
Hij financierde Lucas’ opleiding, moedigde zijn onafhankelijkheid aan en steunde hem gedurende zijn hogere opleiding en studie aan de business school. Na Richards plotselinge dood bleek uit zijn testament dat hij Lucas vijf miljoen dollar had nagelaten , met de volgende opmerking: « Aan het enige familielid dat ooit de waarde van hard werken, integriteit en loyaliteit heeft begrepen. »
Zodra de erfenis bekend werd, doken Lucas’ ouders – die hem zesentwintig jaar lang hadden genegeerd – plotseling weer op.
Ze spanden een rechtszaak aan, waarin ze beweerden dat Lucas « mentaal onbekwaam » was om de erfenis te beheren en dat zij, als zijn « wettelijke voogden », recht hadden op toegang tot het vermogen. Lucas’ advocaat vertelde hem dat de bewering ongegrond was, maar dat in de Verenigde Staten iedereen voor van alles een rechtszaak kon aanspannen. Dus bereidde hij zich voor op zijn verschijning voor de rechter.
Op de ochtend van de hoorzitting, toen Lucas de rechtszaal binnenkwam, voelde hij een onheilspellende kalmte. Zijn ouders daarentegen keken hem met zelfvoldane, spottende ogen aan, alsof ze er zeker van waren dat hij zou instorten zodra de rechter hem zou ondervragen. Claire fluisterde zelfs hardop: « Hij gaat instorten. Je zult het zien. »
Rechter Patterson kwam binnen en zette zijn bril recht terwijl hij de documenten bekeek. Er viel een stilte in de kamer. Toen hij naar Lucas opkeek, veranderde zijn uitdrukking: eerst verwarring, toen herkenning, vervolgens schok.
Hij boog zich voorover.
« Wacht even… jij bent…? »
De hele rechtszaal stond als versteend, inclusief zijn ouders.
De spanning liep op. Greg en Claire staarden naar de rechter, vervolgens naar Lucas, met een verwarde blik op hun gezichten.
De rechter liet het dossier langzaam zakken en zei:
« Meneer Bennett, ik heb wat verduidelijking nodig. Bent u dezelfde Lucas Bennett die…? »
En zo stond de chaos op het punt te beginnen.
