Mijn zoon bracht iets onverwachts mee in plaats van de ringen voor onze bruiloft – ik stond perplex toen ik de doos opende.
Had ik toen maar geweten dat mijn zoon al aanwijzingen aan het verzamelen was die alles zouden verwoesten op wat de gelukkigste dag van mijn leven had moeten zijn.
De ochtend van de bruiloft voelde als een droom. Zonlicht stroomde door de gordijnen, de lucht rook naar verse bloemen en voor één keer werd ik niet wakker gemaakt door een wekker of een to-dolijst.
Zonlicht dat door de gordijnen schijnt | Bron: Pexels
Mijn zus Grace had haar tuin omgetoverd tot een sprookjesachtig oord. Een bloemenboog omlijstte het altaar, lichtslingers kronkelden om de bomen en rijen witte stoelen glansden in de late lentezon. Alles zag er perfect uit.
Ik stond voor de spiegel en streek het kant van mijn jurk glad. Ethan kwam binnen, stralend in zijn kleine marineblauwe pakje.
« Wauw, mam, » zei hij zachtjes. « Je lijkt wel iemand uit een film. »
Ik knielde neer om zijn stropdas recht te trekken. « Dat komt omdat vandaag onze grote dag is, rechercheur. U bent de ringdrager. Dat betekent dat u de belangrijkste persoon hier bent. »
Een ring in een doos | Bron: Pexels
Hij knikte ernstig en klopte op het kleine fluwelen ringdoosje in zijn zak. « Maak je geen zorgen, ik zal het goed bewaren. Beloofd. »
Ik glimlachte. « Dat doe je altijd. »
Bij aankomst van de gasten vulde de tuin zich met gelach en het geklik van camera’s. Grace fladderde rond, gaf aanwijzingen en deelde champagne uit. Tom zag er geweldig uit toen hij met een brede glimlach voor het altaar stond.
Toen de muziek begon en ik door het gangpad liep, maakte mijn hart een sprongetje. Mijn vrienden huilden, mijn vader keek trots en Ethan stond naast de getuige, het kleine doosje dicht tegen zijn borst gedrukt.
Even leek alles goed te gaan.
Een bruid houdt een boeket bloemen vast | Bron: Pexels
Toen kwamen de woorden waar ik mijn hele leven van had gedroomd.
