In de tattoostudio | Bron: Midjourney
De tatoeëerder trok zijn wenkbrauwen op toen ik hem de schets liet zien.
« Het is geen doorsnee citaat, » zei hij.
« Ik weet het, » glimlachte ik. « Maar het is niet voor iemand anders bedoeld. » Het is een reminder, speciaal voor mij. »
« Ik snap het, » zei hij knikkend. « Laten we aan de slag gaan. »
Glimlachende tatoeëerder | Bron: Midjourney
De naald begon te zoemen. Twintig minuten later waren we klaar. Dat was genoeg om het moment te markeren waarop ik eindelijk wakker werd.
Die nacht zat ik op bed in een mouwloos shirt en depte ik de zalf met mijn vinger in de verse mascara. De huid rond de mascara trilde, zacht en warm.
Het werd stil. Ik liet de stilte tussen ons neerdalen.
Geschokte vrouw op de veranda | Bron: Midjourney
« Maar ik moest iets doen om je eraan te herinneren… dat ik altijd de eerste en belangrijkste persoon in zijn leven zal zijn. »
De glimlach die volgde was theatraal.
