Lila verdrinkt in de chaos van het moederschap, terwijl haar man zout in de wonden strooit met kwetsende opmerkingen en wrede vergelijkingen. Wanneer ze een verraad ontdekt dat de weinige resten van hun huwelijk aan diggelen slaat, vindt ze onverwachte kracht en geeft ze Dorian een verjaardagsverrassing die hij nooit had zien aankomen.
Ik ben 35 jaar oud, en als iemand me zeven jaar geleden had verteld dat ik dit verhaal vandaag zou schrijven, had ik me rotgelachen en de tranen over mijn wangen gestroomd.
Destijds dacht ik alles te weten over liefde, huwelijk en de man met wie ik de rest van mijn leven wilde doorbrengen, en was ik er volkomen van overtuigd dat ik Dorians hart net zo goed begreep als mijn eigen hart.
Close-up van een uitgeputte vrouw | Bron: Midjourney
De waarheid is dat ik het ontzettend mis had over alles wat ik dacht te weten, en het heeft me jaren gekost om te beseffen hoe blind ik was geweest voor de man die elke nacht naast me sliep.
Toen ik op 28-jarige leeftijd met Dorian trouwde, bezat hij een magnetische charme waarmee hij elke drukke ruimte kon veranderen in een intieme plek waar alleen wij tweeën waren.
Hij leunde nonchalant tegen de deurpost, met die scheve glimlach die mijn hart sneller deed kloppen. Hij vertelde me grappen waar ik van kreunde, waar ik zo hard om moest lachen dat ik buikpijn kreeg, en ik moest hem smeken te stoppen voordat ik mezelf helemaal voor schut zette.
Een man die tegen een deurkozijn leunt | Bron: Midjourney
Ons kleine appartement voelde als een enorm landhuis toen we ons op de bank nestelden met onze golden retriever, Whiskey, wiens staart tegen de oude salontafel sloeg die we op een rommelmarkt hadden gekocht.
‘We gaan samen een prachtig leven hebben, Lila,’ fluisterde Dorian op een avond, terwijl hij met zijn vingers door mijn haar streek. ‘Alleen jij, ik, en alle geweldige verrassingen die het leven ons brengt.’
Deze verrassingen volgden elkaar snel op. Emma, onze energieke wervelwind, was de eerste. Ze was nieuwsgierig naar alles, nam nooit genoegen met slechts één antwoord en had het uithoudingsvermogen om vragen te blijven stellen lang nadat ik al naar bed wilde.
Een hond die op een kleed slaapt | Bron: Midjourney
Marcus volgde vier jaar later en raasde door zijn kindertijd met de absolute zekerheid dat hij in het geheim een dinosaurus was, gevangen in het lichaam van een klein jongetje.
Toen kwam Finn, wiens idee van slapen leek te bestaan uit dutjes van twintig minuten verspreid over de nacht, waardoor Dorian en ik door de mistige dagen moesten ploeteren.
Het moederschap overviel me als een vloedgolf. De dagen vloeiden in elkaar over en bestonden uit eindeloze was, plakkerige vingerafdrukken op elk oppervlak en onderhandelingen tussen broers en zussen die zelfs diplomaten tot wanhoop zouden drijven.
Een slapend jongetje | Bron: Midjourney
Ik at wat er nog in de koelkast lag en nog niet over de datum was, mijn koffie werd koud voordat ik hem op kon drinken, en droogshampoo werd mijn beste vriend.
Soms ving ik een glimp op van mijn spiegelbeeld en verloor ik mezelf even in gedachten.
‘Waar ben je heen gegaan, Lila?’ vroeg ik.
