De volgende ochtend belde hij Gerald, zijn jongere broer en privédetective in Portland.
« Ik wil dat je iets onderzoekt, » zei Marco botweg.
Gerald zuchtte. « Rechtstreeks ter zake, zoals altijd. Wat is het? »
« Mijn vrouw. En Wesley Stratton. Wees discreet. »
Een lange stilte. “Marco, weet je zeker dat je deze waarheid wilt horen?”
“Doe het gewoon.”
De waarheid onthuld
Drie dagen later zat Gerald tegenover hem in de studeerkamer en schoof een map op het bureau.
« Dit ga je niet leuk vinden. »
Marco opende het. Er vielen foto’s uit: Jenny en Wesley in een hotelbar, zoenend in zijn auto, samen een appartement binnengaand. Tijdstempels wezen op een acht maanden durende affaire.
« Er is meer, » vervolgde Gerald. « Ze zijn iets groters van plan. Wesley heeft een man ontmoet die Tommy Travis heet. Hij creëert nieuwe identiteiten. En Jenny – zij heeft foto’s gemaakt van bestanden uit jouw kantoor. Verzekeringen, buitenlandse rekeningen, contracten. Alles wat de moeite waard is om mee te nemen. »
Marco liep naar zijn kluis. Hij had al gemerkt dat de dossiers een klein beetje verplaatst waren, slechts een fractie. Zijn intuïtie had gelijk gehad.
« Mijn vrouw denkt dat ze er rijk vandoor kan gaan, met mijn zakenpartner, » zei Marco, zijn lach was leeg.
« Marco, je zou van haar kunnen scheiden. Wesley uit het bedrijf zetten. »
« Nee, » Marco’s stem klonk als een zwaard. « Ze zijn een oorlog begonnen. En in een oorlog is er alleen een totale overwinning. »
De rollen omdraaien
De week daarop leefde Marco als een geest in zijn dagelijkse routine. Uiterlijk was hij dezelfde echtgenoot, dezelfde vader. In werkelijkheid verzamelde hij informatie. Hij installeerde verborgen camera’s door het hele huis, kopieerde Jenny’s telefoon en liet Wesley dag en nacht volgen.
De waarheid werd duisterder. Ze stalen niet alleen geld. Ze waren van plan Jenny’s oude leven uit te wissen – door middel van een geënsceneerd auto-ongeluk dat er fataal uit zou zien. De verzekeringsuitkering zou enorm zijn, en terwijl Marco rouwde, zou Wesley al haar bezittingen wegslurpen. Tegen de tijd dat iemand het doorhad, waren ze allang verdwenen.
Ze onderschatten hem. Ze zagen rijkdom en macht, maar niet de jongen die ooit zwoer dat verraad hem nooit meer zou verslaan.
Een nieuwe bondgenoot
Marco nam contact op met Melissa Connor – niet Casey’s schoolvriendin, maar een voormalig militair politieagent die nu in de particuliere beveiliging werkt. Klein en scherp, ze zag er ongevaarlijk uit, maar dat was ze niet.
« Ik heb iemand nodig die de rol van een lichaam overtuigend kan spelen », vertelde hij haar tijdens een kopje koffie.
Melissa trok een wenkbrauw op. « Dat is een vreemd verzoek, meneer Christian. »
“Voor één dag werk krijg je vijftigduizend dollar betaald.”
Hij gaf haar een zorgvuldig bewerkte versie van de waarheid. Een vrouw die van plan was te verdwijnen. Een echtgenoot die vastbesloten was het plan tegen haar te gebruiken.
« Dus je wilt dat ik haar plaats inneem? »
