Sarah Mitchell verdween tijdens familiepicknick – Mysterie in 2010 laat rode ballon in bomen achter, stilte in het park. Vijftien jaar later werpt een dronevlucht boven Eugene Forest een ongelooflijk tafereel op. FBI haast zich om onderzoek te doen, ouders zetten zich schrap voor de waarheid. Wat ze ontdekten, verbrijzelde aannames over vermiste kinderen – en onthulde een overleving die maar weinigen konden verklaren.
Een perfecte dag verandert in horror
Op 12 juni 2010 verzamelde de familie Mitchell uit Eugene, Oregon, zich in Alton Baker Park voor een picknick. De ochtend was gevuld met gelach, sandwiches en een felrode ballon om de pols van de kleine Sarah Mitchell .
Sarah, 8 jaar oud, droeg een gele zomerjurk. Ze rende tussen picknickkleden en de boomgrens door en speelde tikkertje met haar neefjes en nichtjes. Haar ouders herinneren zich hoe ze gilde van vreugde toen de ballon tegen de zomerwind in trok.
Tegen de middag verstomde het gelach.
Sarah was verdwenen.
De enige aanwijzingen die achterblijven
Het gezin doorzocht in paniek het park. Binnen enkele minuten werd de politie gebeld. Getuigen vertelden dat ze Sarah bij de bomen hadden gezien, maar niemand zag haar weggaan.
Onderzoekers vonden:
De rode ballon, verstrikt in de takken.
Een sandaal, gevangen in het kreupelhout.
Niets anders.
Geen voetafdrukken. Geen worsteling. Geen sporen van ontvoering.
« Het was alsof ze was uitgewist », aldus rechercheur Alan Graves, die de oorspronkelijke zaak leidde.
Jaren van stilte
Wekenlang was Alton Baker Park het middelpunt van een van Oregons grootste zoekacties. Helikopters cirkelden rond, honden snuffelden, duikers speurden vijvers af. Flyers met Sarahs glimlachende gezicht beplakten de etalages.
Maar er kwam niets uit.
Terwijl de maanden jaren werden, klampte de familie Mitchell zich vast aan een vage hoop. Elke klop op de deur, elk telefoontje – het zou Sarah kunnen zijn. Maar de lijn bleef altijd stil.
Vijftien verjaardagen gingen voorbij zonder haar.
Een drone verandert alles
In augustus 2025 was hobbydronebestuurder Jacob Reynolds bezig met het in kaart brengen van bospaden in de buurt van Eugene toen zijn camera iets vreemds vastlegde. Tussen het dichte bladerdak bewoog een gele flits zich tussen de bomen.
Jacob bevroor thuis terwijl hij de beelden bekeek. Het was geen dier. Het was een mens. Een meisje – of misschien een vrouw – mager, bleek en op blote voeten, die recht naar de drone keek voordat ze in de schaduwen verdween.
Jacob plaatste de clip online. Binnen 24 uur nam de FBI deze in beslag als mogelijk bewijs.
De zoektocht hervat
De autoriteiten keerden terug naar het bos met drones, warmtescanners en speurhonden. Tot ieders schrik doken er nieuwe borden op:
Primitieve schuilplaatsen gemaakt van takken.
Stukjes verbleekte stof, geel van kleur.
Houtsnijwerk in boomstammen: de naam SARAH , steeds opnieuw geëtst.
« Het was alsof er broodkruimels voor ons werden achtergelaten », aldus speciaal agent Dana Keller.
