Sandra verdenkt haar man, Mark, van bedrog wanneer ze hem met een jonge vrouw ziet. Haar ontdekking van bewijsmateriaal voedt haar vermoeden, maar ze is niet voorbereid op de schokkende waarheid die Mark tijdens hun confrontatie onthult. Sandra lachte hartelijk en luid toen Janet vertelde over het wasongeluk van haar pleegzoon. Maar ze werd stil door de afkeurende blikken van andere gasten in het chique Mexicaanse restaurant waar ze met haar beste vriendin dineerde. « De dingen die we voor kinderen doen, » glimlachte Janet. « Jij en Mark zouden pleegouderschap moeten overwegen. Het geeft voldoening. »
Sandra zuchtte en prikte in het limoenpartje dat bij haar portie carnitas hoorde. Ze twijfelde over de band met een pleegkind en haar hart brak bij de gedachte dat zij en Mark geen eigen kinderen konden krijgen. « Is dat Mark daar niet? » zei Janet plotseling, haar afleidend.
Sandra gleed naar het uiteinde van het hoefijzervormige zitje, zodat ze langs de weelderige potplanten kon kijken die boven hun tafel uittorenden. « Hij is hier misschien voor zaken. Ik weet dat hij soms klanten meeneemt voor de lunch. » « Daar, Sandra, net voorbij de enorme tuinhaard, » zei Janet behulpzaam.
Sandra grijnsde toen ze haar man tussen de tafels door zag lopen die rond de tuinhaard in het midden van de eetkamer stonden. Ze stond op het punt naar hem te zwaaien om zijn aandacht te trekken, toen hij in het hokje achter hen schoof. « Het spijt me dat ik je heb laten wachten, lieverd, » zei Mark terwijl hij teder glimlachte naar een mooie jonge vrouw voordat hij haar hand pakte en een kus op haar knokkels drukte. Sandra’s hart bonsde in haar keel. Janet kwam naast haar staan en maakte een zacht commentaar. « Ik weet niet zeker of dit een zakelijke afspraak is, lieverd. »
Tranen welden op in Sandra’s ogen. Ondanks twintig jaar huwelijk had haar man een… affaire? « Maar misschien heb ik het mis, » vervolgde Janet met een vals vrolijke fluistering. « Ik bedoel, ik heb vaak een beetje moeten flirten met potentiële klanten om ze los te krijgen. Misschien doet Mark hetzelfde. » « Nee, ik denk dat we allebei weten wat daar aan de hand is, Janet, » siste Sandra. Ze pakte haar vork en stond op. « Ik ga daarheen, hem vertellen wat een eikel hij is, en deze vork recht in zijn— » « Woah! » Janet legde haar handen op Sandra’s ellebogen en trok haar terug in de bank. « Je kunt niet zomaar naar hem toe rennen en hem aanvallen, Sandy. Ja, dit ziet er ongelooflijk duister uit, maar er is misschien nog een redelijke verklaring. »
« Misschien heb je wel gelijk, » zei Sandra, terwijl ze kalmeerde. Uiteindelijk verstopten zij en Janet zich achter de stammen van een kleine palmboom, zodat ze Mark en zijn… vrouwelijke metgezel goed konden zien. Ze keken toe hoe Mark en de vrouw fluisterden en dichterbij gingen zitten, zijn arm om haar heen.
Mark keek verlegen rond in het restaurant voordat hij zijn menukaart als een schild omhoog hield, waarmee hij zowel zijn eigen gezicht als dat van de vrouw volledig verborg. Sandra’s fantasie sloeg op hol met afschuwelijke beelden van hen die elkaar achter de menukaart kusten. Toen de ober arriveerde, liet Mark de menukaart zakken om drankjes te bestellen en pikte speels een hap van het voorgerecht van de vrouw. « Er zou een onschuldige verklaring voor kunnen zijn, » fluisterde Janet. « Misschien is het Amy, de dochter van zijn baas? » « Misschien. Maar als hij vreemdgaat… » Sandra’s hart zonk in haar schoenen bij de gedachte. « We zoeken eerst bewijs, » zei Janet vastberaden. « En als dat zo is, heb ik geweldige echtscheidingsadvocaten. » Terwijl ze nadachten over hun volgende stappen, kwam er een serveerster aanlopen die vroeg of er iets was dat hen dwarszat. Sandra wees naar Marks tafel en vroeg de serveerster naar het stel.
