Tot nu toe geïdentificeerde risicofactoren zijn onder meer:
- langdurige blootstelling aan chemicaliën zoals benzeen en derivaten daarvan;
- blootstelling aan overmatige doses straling (radiotherapie, chemotherapie);
- sigarettenrook ;
- chromosomale en genetische afwijkingen;
- reeds bestaande hematologische ziekten (zoals “myelodysplastische syndromen”, vormen met een verandering van de hematopoëtische cellen) of erfelijke ziekten (syndroom van Down);
- Familiegeschiedenis van leukemie. Als een familielid leukemie heeft gehad, lijkt het risico voor familieleden verhoogd te zijn.
Hoewel de oorzaken van leukemie onbekend zijn, blijft het essentieel om een gezonde levensstijl (niet roken) aan te nemen en veilig te werken . Als u in contact komt met chemicaliën of straling, is het raadzaam om regelmatig medische controles en laboratoriumonderzoek te ondergaan, waaronder een volledig bloedbeeld, wat belangrijke informatie geeft over de goede werking van het beenmerg.
Diagnose
De diagnose leukemie vereist een medisch onderzoek door een hematoloog en het is belangrijk om te controleren op vergrote lymfeklieren, lever of milt. De volgende stap is een volledig bloedbeeld en een beenmergonderzoek , essentieel om de ziekte te bevestigen en de behandeling te sturen. Radiologisch onderzoek ( röntgenfoto’s , echografie, CT-scans en MRI om de omvang van de ziekte in het lichaam te meten) en een hersenvochtmonster, afgenomen via een lumbaalpunctie, worden ook uitgevoerd om de betrokkenheid van andere organen bij het leukemieproces uit te sluiten of te bevestigen.
Bloedonderzoek, met name het volledige bloedbeeld en indicatoren voor de nier- en leverfunctie, levert nuttige informatie op: bij leukemie is het aantal witte bloedcellen, rode bloedcellen en bloedplaatjes afwijkend van de normale waarden. Er wordt ook een uitstrijkje van het bloedmonster gemaakt, zodat de bloedcellen onder de microscoop bekeken kunnen worden.
Deze eenvoudige test is zeer nuttig voor de diagnose, omdat tumorcellen er vaak anders uitzien dan hun normale tegenhangers.
Ziekteverloop: is er een geneesmiddel voor leukemie? Hoe lang kun je leven?
Er bestaat geen eenduidig systeem om de verschillende vormen van leukemie in een stadium te plaatsen. Sommige vormen van leukemie vertonen een minder agressief verloop, terwijl andere, zoals acute leukemie, eerder symptomen vertonen en ernstige problemen veroorzaken voor de getroffenen.
Tegenwoordig ligt de vijfjaarsoverleving voor alle vormen van leukemie rond de 45 procent bij volwassenen, maar bij kinderen met lymfatische leukemie is dit 90 procent en bij de acute myeloïde vorm zelfs meer dan 65 procent.
Hoe wordt leukemie behandeld?
De behandeling hangt af van het type leukemie, het stadium ervan en of de ziekte acuut of chronisch is . De leeftijd waarop de diagnose wordt gesteld, is ook van belang.
De behandeling van leukemie omvat vaak het gebruik van meerdere therapieën in combinatie of opeenvolging , met als doel patiënten definitief te genezen of op zijn minst de best mogelijke kwaliteit van leven te bieden.
Therapeutische strategieën voor de behandeling van leukemie variëren van eenvoudige observatie tot beenmergtransplantatie , waarbij
radiotherapie en chemotherapie en/of het toedienen van moderne “gerichte” medicijnen die de celproliferatie blokkeren.
Genezing voor acute lymfatische leukemie.
Chemotherapie is een van de belangrijkste behandelingen voor acute lymfatische leukemie . Het type medicijn en de dosering worden per geval bepaald. Het chemotherapieproces kan worden onderverdeeld in vier fasen, die elk ongeveer twee jaar duren :
- Inductie : Het elimineren van tumorcellen uit het bloed en beenmerg met als doel volledige remissie te bereiken. Deze stap duurt ongeveer een maand.
- Consolidatie : Deze duurt enkele maanden en is bedoeld om de resultaten van de inductiefase te versterken. Hierbij wordt chemotherapie met hoge doseringen gebruikt.
- Re-inductie : Hierbij worden dezelfde medicijnen gebruikt als bij inductie, maar dan volgens andere schema’s.
- Onderhoud : Deze fase duurt iets langer dan een jaar en bestaat uit immunosuppressieve medicijnen zoals mercaptopurine en methotrexaat.
In de ernstigste gevallen zijn stamceltransplantatie en radiotherapie noodzakelijk.
Behandelingen voor acute myeloïde leukemie
De behandeling van acute myeloïde leukemie wordt onderverdeeld in twee fasen:
- remissie-inductietherapie , heeft als doel zoveel mogelijk blasten uit het bloed en beenmerg te verwijderen totdat de ziekte is verdwenen;
- Post-remissietherapie : Zodra de ziekte in remissie is, bij afwezigheid van tekenen van leukemie, start de onderhoudstherapie. Het doel van deze behandeling is om alle resterende tumorcellen te verwijderen. Chemotherapie kan enkele jaren duren om de remissiefase te handhaven.
De therapeutische opties die vandaag de dag beschikbaar zijn voor de behandeling van acute myeloïde leukemie zijn chemotherapie, radiotherapie en beenmergtransplantatie .
Behandelingen voor chronische lymfatische leukemie
