Van knapperige koolsalades tot langzaam gestoofde stoofschotels, kool is een van die bescheiden groenten die altijd zijn weg naar de tafel lijkt te vinden.
Het bevat veel vitamine A, B, C, E en zelfs P – een zeldzame combinatie die je immuunsysteem, gezichtsvermogen, bloedvaten, metabolisme en zelfs de gezondheid van de huid ondersteunt. Het bevat weinig calorieën, is rijk aan vezels en kan rauw, gekookt, gestoomd of gepekeld worden gegeten. Geen wonder dat het zo’n hit is in comfortgerechten bij koud weer.
En laten we de betaalbaarheid niet vergeten. In de wereld van vandaag, waar de boodschappenrekeningen blijven stijgen, blijft kool een van de meest kosteneffectieve manieren om goed te eten met een beperkt budget.
Maar – en dit is een grote maar – niet alle lichamen reageren op dezelfde manier op kool. Voor bepaalde mensen, vooral mensen boven de 60 die te maken hebben met leeftijdsgebonden gezondheidsveranderingen, kan kool zelfs gezondheidsproblemen veroorzaken als het in grote hoeveelheden of te vaak wordt geconsumeerd.
Wanneer kool schadelijk kan zijn: 4 soorten mensen die voorzichtig moeten zijn
Kool ziet er misschien onschuldig uit op je bord, maar voor sommigen kunnen de verbindingen en natuurlijke chemicaliën problemen veroorzaken die je het beste kunt vermijden.
Laten we eens kijken wie twee keer moet nadenken voordat hij naar die tweede portie koolsoep grijpt.
1. Mensen met schildklierproblemen: hoe kool kan interfereren
Als bij u schildklierproblemen zoals hypothyreoïdie of struma zijn vastgesteld, kan kool tegen u werken zonder dat u het beseft.
Kool bevat een stof genaamd goitrin, die het vermogen van de schildklier om hormonen te produceren kan verstoren. Na verloop van tijd kan deze interferentie ervoor zorgen dat de schildklier opzwelt, wat leidt tot complicaties die vooral oudere volwassenen treffen, zoals vermoeidheid, gewichtstoename en gevoeligheid voor kou.
Maar dat betekent niet dat je het helemaal moet opgeven.
Hier is een tip: Door kool ongeveer 10-15 minuten in gezouten water te weken voordat u hem kookt, kan het strumagehalte worden verminderd. Fijn hakken of stomen kan ook helpen de effecten ervan te neutraliseren.
Toch is het het beste om met uw arts of endocrinoloog te praten voordat u kool een vast onderdeel van uw dieet maakt als uw schildklier al onder druk staat.
