Voor veel mensen voelt het moment ongemakkelijk — zelfs vernederend. “Je weet dat je niets fout hebt gedaan, maar het voelt alsof je op heterdaad betrapt wordt,” zegt Iris. Ondertussen voel je de blikken van andere klanten in je rug branden. Sommigen kijken nieuwsgierig, anderen opgelucht dat zij dit keer gespaard blijven.
Zelfscannen was ooit bedoeld als anonieme, snelle manier van winkelen. Nu voelt het eerder als een sociale test. Lach je te veel, dan lijkt het verdacht. Ben je te stil, dan lijk je nerveus. Hoe je het ook doet, het voelt nooit goed.
De tweede ronde frustratie: opnieuw inpakken
Na de controle begint de ellende pas echt. De tas die je zo zorgvuldig had ingepakt, is ineens een chaos. De zware boodschappen drukken op de kwetsbare, de broodjes zijn geplet, de fles wijn rolt weg. En ondertussen moet je haastig je spullen terugstoppen terwijl andere klanten ongeduldig staan te wachten.
“Je verliest niet alleen tijd, maar ook je rust,” zegt Iris. “En het voelt gewoon als een vorm van wantrouwen. Je doet alles goed, maar wordt behandeld alsof je iets verkeerd hebt gedaan.”
