De nabijheid van Fiona en David leek een aanwijzing in een puzzel waarvan ik niet wist dat ik hem aan het leggen was. Maar ik deed alsof ik het ermee eens was en zette ons ontspannen gesprek en onze gezellige picknick voort. Ik koos ervoor om eerst te observeren voordat ik mijn mening gaf.
Later die avond, in ons rustige huis, bleef ik David met evenveel warmte behandelen als altijd, maar de ontdekking van de moedervlek had twijfels in mijn hoofd gezaaid. Terwijl ik hem hielp af te drogen na het douchen, iets wat we soms op een speelse manier deden in de badkamer, kon ik het niet laten om naar de moedervlek op zijn rug te staren.
Het leek te veel op dat van Sofia. De gelijkenis was onmiskenbaar en maakte mij verdrietig. Ik stopte met hem te helpen en hoorde hem lachen.
« Je had me op zijn minst moeten waarschuwen dat de koninklijke behandeling maar een paar seconden duurde, » grapte David, terwijl hij de vreselijke dingen die door mijn hoofd gingen negeerde.
De mogelijkheid dat David al die jaren tegen mij had gelogen, was te pijnlijk.
Alleen ter illustratie | Bron: Unsplash
Toen ik uit de badkamer kwam, besloot ik op zoek te gaan naar de waarheid door een DNA-test uit te voeren tussen Sofia en David.
« Ik moet weten of Fiona zijn maîtresse is, » fluisterde ik voordat ik in slaap viel.
***
Toen Fiona de volgende keer langskwam, deed ik alsof ik normaal was. Ik rende zelfs naar de baby om hem op te pakken. Het lichte gewicht en de warmte van de baby bevrijdden mijn geest.
« Op dit punt kunnen Sofia en ik net zo goed bij elkaar intrekken, » zegt Fiona lachend.
« Natuurlijk, we zijn allemaal familie, » antwoordde ik, terwijl ik ongemakkelijk lachte. Gelukkig heeft ze het niet gemerkt.
Alleen ter illustratie | Bron: Unsplash
Terwijl Fiona afgeleid was, maakte ik van de gelegenheid gebruik om DNA-monsters te verzamelen: het speeksel van Sofia en het haar van David, ondanks zijn verwarring.
» Ontspannen. « Ik heb je alleen maar geholpen om iets uit je hoofd te zetten, » antwoordde ik toen hij protesteerde toen ik aan zijn haar trok.
Mijn vastberadenheid werd sterker toen ik de DNA-monsters inleverde, meer dan ooit overtuigd van mijn actieplan. Ik mocht de uitslag in ontvangst nemen en heb die met enthousiasme aanvaard. Hoe eerder hoe beter , zei ik tegen mezelf.
De daaropvolgende bezoeken van Fiona aan Sofia maakten mijn ongerustheid alleen maar groter. Zijn pogingen om een gesprek met mij aan te knopen klonken als spot, wat mijn woede aanwakkerde en zijn aanwezigheid ondraaglijk maakte.
Alleen ter illustratie | Bron: Unsplash
