Ik verzorgde mijn zieke grootmoeder en erfde haar oude bank na haar overlijden. Toen ontdekte ik een verborgen rits in het kussen.
Het ging niet echt om de bank . Het ging erom dat Mabel specifiek aan mij had gedacht. Dat ze, ondanks de constante bemoeienis van mijn moeder, ervoor had gezorgd dat ik iets had. Iets dat niet alleen sentimenteel was. Iets met… een verhaal.

Een vrolijke vrouw in een rode blouse | Bron: Midjourney
Marcus kwam de volgende ochtend aan met zijn truck. We waren al vrienden sinds de middelbare school; hij was het type dat er altijd voor je was als je hem nodig had, zonder vragen te stellen.
Hij had me al drie keer geholpen met verhuizen, een keer mijn autoband gerepareerd op een parkeerplaats van een benzinestation en me soep gebracht toen ik griep had in de week na de geboorte van Elsie.
Hij gaf me een lange knuffel voordat we begonnen.

Een man die tegen een rode pick-up truck leunt | Bron: Pexels
‘Weet je zeker dat je dit oude beest wilt, Lila?’ grapte hij, terwijl hij tegen de houten poot van de bank sloeg.
‘Ik weet het zeker,’ zei ik. ‘Het is van haar . Weet je?’