‘Die trots heb ik met mijn eigen geld gekocht, mam,’ zei ik, terwijl ik haar recht in de ogen keek. ‘Weet je nog, kerstavond? ‘Verliezers niet welkom’. Ik deed gewoon wat jij wilde. Ik ben er vandoor gegaan. En dit is wat er gebeurt als de verliezers niet langer betalen voor de luxueuze levensstijl van de winnaars.’
‘Ethan… red me…’ begon Brad te smeken, met tranen en snot over zijn gezicht. ‘Ze gaan me vermoorden in de gevangenis. Ik ben ze 2 miljoen dollar schuldig. Jij hebt toch geld? Jij bent een geheime miljonair! Betaal ze! Ik beloof je dat je naar me luistert!’
Ik keek naar Brad. Naar de broer die me als kind pestte, die me op kerstavond bij de deur uitlachte.
‘Je hebt gelijk, ik heb geld,’ zei ik terwijl ik opstond. ‘Maar mijn geld is voor het gezin. En die avond heb je duidelijk gemaakt dat ik geen deel uitmaak van dit gezin.’
Ik draaide me om om weg te gaan toen mijn moeder iets riep waardoor ik bleef staan.
“Ethan! Ga niet! Als je gaat, krijg je er spijt van! Ik ken een geheim! Een geheim over je vader!”
Ik draaide me om. « Hij is dood. Wat is het geheim? »
Constance beefde, haar handen klemden zich vast aan de rand van de tafel. Ze wist dat dit haar laatste troef was.
“Je vader… hij ging niet failliet omdat zijn bedrijf faalde. Hij ging failliet omdat hij al zijn geld gebruikte om Brads schulden af te betalen.”
Ik fronste mijn wenkbrauwen. « Welke schulden moet ik betalen? »
‘Tien jaar geleden,’ fluisterde mijn moeder, haar stem brak. ‘Het auto-ongeluk op de kruising van Main Street. Een jong meisje werd aangereden en gedood, en de bestuurder vluchtte. De politie heeft de dader nooit gevonden.’
Mijn hart stond even stil. Ik herinnerde het me. Het was mijn klasgenoot, Sarah. Zij was mijn eerste onbeantwoorde liefde.
‘Was het… Brad?’ vroeg ik, met een ijzige stem.
Brad keek naar beneden en durfde me niet aan te kijken.
‘Ja,’ knikte mijn moeder. ‘Brad reed dronken. Hij heeft haar aangereden en gedood. Hij kwam in paniek thuis. Mijn vader… hij heeft al zijn connecties en geld gebruikt om het te verdoezelen, de auto te vernietigen en getuigen om te kopen. Daarom is ons gezin nu blut. We moeten Brad beschermen… hij is de toekomst van het gezin…’
De wereld om me heen draaide.
De afgelopen vijf jaar had ik mijn geld uitgegeven om de man te onderhouden die de persoon had vermoord van wie ik stiekem hield.
Ik had mezelf opgeofferd om de eer van een moorddadige familie te beschermen.
En mijn moeder… zij wist alles. Ze koos ervoor haar moordlustige zoon te beschermen en haar plichtsgetrouwe zoon in de steek te laten.
Er laaide een woede op, niet van vuur, maar van ijs.
‘Dankjewel, mam,’ zei ik, mijn stem
griezelig kalm. « Bedankt dat je het me verteld hebt. »
‘Dus… zul je je broer redden?’ vroeg mijn moeder hoopvol.
