Ik kocht een villa aan zee van 2 miljoen dollar en zodra mijn schoonzoon erachter kwam, belde hij me. « We komen naar je toe. We zijn met vijftien man. Zet de bedden, handdoeken, slippers en het eten klaar. We blijven drie weken. We zijn er over 40 minuten, dus schiet op, man. » Ik glimlachte en maakte een plan. Het schelle geluid van de telefoon verbrak de vredige middagstilte als glas op beton.
ios_forward_arrowLees meer
Ik zette het kristallen wijnglas neer dat ik net had uitgepakt en pakte mijn mobiele telefoon, misschien wel verwachtend een felicitatietelefoontje van een oude vriend. Door de keukenramen die van vloer tot plafond liepen, zag ik de Stille Oceaan zich eindeloos uitstrekken. Blauwe golven klotsten tegen het privéstrand onder mijn nieuwe villa. « Hé, maat. We zijn onderweg naar jou. » Brians stem trof mijn oor als een mokerslag.
Geen begroeting, geen hoffelijkheid, alleen pure, onvoorwaardelijke superioriteit. We zijn met 15, dus maak bedden, handdoeken, slippers, eten, alles klaar. We blijven drie weken. We zijn er over 40 minuten, dus schiet op. Mijn hand klemde zich om de hoorn. 40 jaar techniek, zorgvuldig sparen, uitgestelde bevrediging, allemaal voor dit moment van rust in mijn droomhuis.
Verhuisdozen stonden nog steeds op de marmeren aanrechtbladen, inpakpapier lag bezaaid met oppervlakken die ik nog niet als de mijne had geclaimd. Ryan, wacht even. Ik ben nog niet eens helemaal verhuisd. Het huis is nog niet klaar voor… Kijk, het kan me niet schelen wat je nu doet. Er klonk die vertrouwde, nonchalante, onverschillige toon in zijn stem, alsof mijn zorgen slechts achtergrondgeluid waren.
Je hebt geld, dus je hebt ruimte. Einde discussie. De zeebries die door de openslaande tuindeuren naar binnen waaide, bracht de geur van zout en vrijheid met zich mee, maar Brians woorden vergiftigden de lucht. Ik greep het granieten aanrechtblad met mijn vrije hand vast en zag mijn knokkels wit worden tegen de donkere steen. Maar Brian, dit is mijn eerste week hier. Ik heb nog steeds overal dozen staan.
Geen fatsoenlijk beddengoed voor gasten. Denk er eens over na, ouwe. Je bent toch met pensioen? Wat moet je anders doen? Op de achtergrond van zijn gesprek hoor je het geluid van automotoren. Jessica heeft de spullen van de kinderen al ingepakt. Mike en Ashley nemen hun crew ook mee. Het wordt één grote familiereünie. Een familiereünie
