Verkeerd nummer? Nee.
Die avond, nadat ze naar bed was gegaan, deed ik iets wat ik nog nooit eerder had gedaan: ik snuffelde wat rond.
Het was niet moeilijk om het logboek van de vaste lijn te raadplegen. Toen verscheen het. Een nummer dat ik niet herkende.
Vrouw staat in de woonkamer | Bron: Midjourney
Ik heb er lang naar gekeken voordat ik het schreef.
De bellen rinkelden zachtjes. Ik hing bijna op. Mijn duim zweefde boven de knop. Ik zei tegen mezelf dat dit waanzin was.
En dan een ademhaling.
Vaste telefoon op tafel | Bron: Midjourney
Zacht. Mannelijk. Vertrouwd.
« Susie, » fluistert een stem. « Ik begon al te denken dat je vanavond niet zou bellen. »
Ik kon niet ademen.
“Wie is dat?” vroeg ik, hoewel ik het diep van binnen al wist.
Er viel een stilte. Zwaar en peinzend.
Man zittend op een bankje | Bron: Midjourney
Eén klik.
De verbinding werd verbroken.
Ik zat daar met de telefoon in mijn hand, terwijl golven van verwarring en angst over me heen spoelden.
Charles was dood. Ik wist dat hij dood was. Ik huilde om hem. Ik begroef het, of tenminste, dat dacht ik.
Heb ik afscheid genomen van een man die nooit in die kist heeft gelegen?
