Wanneer u echter voor het eerst aankomt, is uw mobiele telefoon onderweg. Ik weet niet wat je zegt, maar je weet wat er met mij is gebeurd en je hebt me gefeliciteerd. Let op: uw nummer is: mijn bank. Ik verbind me, duwde me van de tafel af en nam op. De man aan de andere kant van de lijn zei zich voor als de fiscaalmanager. Zijn toon werd beleefd maar vastberaden. « Meneer Johnson, ik bel over een achterstallige leningbetaling. We hebben gebaren, maar we hebben nog geen reactie ontvangen. » Laat me niet weten wat je zoekt. Ik had nog nooit in mijn leven een ling afgesloten. Ik werk hard, spaar ijverig en duur als de pest. Mijn eerste uitvinding zei me dat het een vergissing meest zijn. “Welke lening?” vroeg ik, half lachend, want het idee alleen klonk absurd.
De manager omgekeerdde, ook hij voirrast was door mijn vraag. « Meneer, een ling op uw naam, getekend in ons filiaal in het centrum, die uw moeder regelde voor de bruiloft van uw zus. » U kunt uw bestelling ook ontvangen. Ik kan een versie van de telefoon vinden waarop de telefoon zich bevindt en mijn handen bevinden zich op dezelfde pagina. Mijn hart bonde in mijn borst en dacht zelfs dat ik hem verkeerd had begrepen. Mijn moeder was de enige die deze bruiloft afrondde. Ik draaide me om en keek naar de kamerdeur. Daar stond ze, haar glas heffend en lachend om iets wat een van haar vriendinnen had gezegd, ook niets ter wereld hun perfecte scène kon verpesten. Woede kookte in mij, maar ik dwong mezelf kalm te blijven.
“Probeer je me iets te vertellen?” vroeg ik in de telefoon, mijn stem kalm maar zacht. “Wisten we niet wat we moesten doen?” Van de manager moet je weten dat je het moet documenteren: je moet contact met mij opnemen, je moet contact met mij opnemen. Ik kan de telefoon vinden die u gebruikt. Het was waar. Er werd gezegd dat het geen ongeluk van grap was. Mijn eigen moeder had fraude om dit circus te financieren. Ik keek om me heen.
Als de weg op de weg ligt, bevindt deze zich aan de rechterkant van de weg. Nu kun je zien wat het is. Of misschien wel. De gedachte kende mij. Wist je dat mijn naam is wat het is? Wist je dat mijn naam verdwenen is? We zullen barsten los en botsten met herinneringen uit vervlogen jaren zien. Vanaf nu kan ik u binnenkort helpen. De talloze keren dat de hoeveelheden van mijn zus voorrang kregen boven die van mijn. De kalme manier waarop mijn vader altijd instemmend knikte, ook toestemming gemakkelijker was dan verzet. Plotseling viel alles op zijn plaats. Natuurlijk zou ik ze weer gebruiken. Natuurlijk zou ik mijn toekomstige aanbiedingen willen doen voor hun eigen populariteit.
