Die dag schitterde de trouwlocatie als een paleis. De gouden lichten verlichtten het stralende gezicht van de bruidegom – Rachel, een succesvolle zakenvrouw en eigenaar van een keten van luxe restaurants in New York City. Naast hem stond Camila, de jonge en mooie bruid, gekleed in een met pailletten bezette zeemeerminjurk, met een glimlach op haar lippen terwijl ze de gasten onverbiddelijk begroette.
Niemand wist dat Rachel een jaar eerder nog hand in hand liep met zijn vrouw Mariana. Ze was een zachtaardige vrouw die hem in stilte had gesteund vanaf het moment dat ze niets meer hadden, totdat hij een man werd die door iedereen werd bewonderd.
Maar Rachel was veranderd. Hij had Camila ontmoet tijdens een zakendiner. Ze was jong, aantrekkelijk en wist hoe ze een man moest behagen. Beetje bij beetje begon Rachel Mariana koel te behandelen. Hij beschuldigde haar van absurde dingen, liet haar huilen en dreef haar tot extreme uitputting. De genadeslag kwam toen Rachel, midden in een huilbui op zijn kantoor, in het geheim een ziekenhuis belde en de papieren tekende om zijn vrouw in een psychiatrische inrichting te laten opnemen, bewerend dat ze « aan waanbeelden leed ».
De dag dat hij werd meegenomen, keek Mariana hem aan, terwijl de tranen over haar wangen stroomden:
« Ik ben niet ziek, ik ben gewoon uitgeput… Je gelooft me toch? »
