Er werden berichten gestuurd, maar ze bleven allemaal onbeantwoord. Het leek erop dat hij haar volledig uit zijn leven had verbannen, en aangezien ze in het appartement was, op korte afstand, waren het voeden en verzorgen van de kinderen een afleiding. Toen ze niet faalden, begon ze zich af te vragen wat er gebeurd was…
Haar huwelijk was stukgelopen door de nasleep van de kinderen. Het belangrijkste was dat als ze het mysterie niet oploste, het gevaar alleen maar zou toenemen. Ze had geen andere keuze dan haar moeder, Elizabeth, om hulp te vragen. Zoals verwacht kwam de oudere vrouw aanrennen.
Elizabeth kon zich niet voorstellen hoe zo’n vreugdevol moment kon uitmonden in iets dat het huwelijk dreigde te verwoesten. Ze stelde echter geen vragen, aangezien Sofia een menstruatiestraf kreeg. Het eerste wat ze kon doen, was ervoor zorgen dat alles goed vastgebonden was. Ze laadde alles in de auto en reed naar huis. Toen ging ze naar het appartement om Sofia te helpen. Eén kind was stressvol, maar drie – ondraaglijk. Elizabeth wist dat Sofia haar handen vol had, en vanwege alle problemen met Alexei mocht Sofia niet alleen zijn. Ze wilde bij haar blijven.
Ze zorgde ervoor dat Sofia op tijd at en de baby’s voedde als ze honger hadden. Wanneer Sofia gevoelig was voor de signalen en hen de ruimte gaf, zorgde Elizabeth ervoor dat de drieling sliep of gezond was. Sofia had moeite om die eerste, helse dagen te overleven. Het verlies van Alexei was verschrikkelijk en ze huilde regelmatig.
De geboorte van een kind werd beschouwd als een van de meest vreugdevolle gebeurtenissen voor het stel. Ze begreep niet waarom het, toen ze aan de beurt was, leidde tot de breuk in haar huwelijk. Ze kon niet helder denken. Ze kon de drieling zelfs niet goed borstvoeding geven, omdat haar geestelijke gezondheid achteruitging.
Ze was zo depressief dat het haar gezondheid begon te beïnvloeden. Die nacht kreeg ze koorts. Gelukkig behandelde de dokter haar meteen en de volgende ochtend herstelde ze. Ondanks wat Alexei had gedaan, geloofde ze nog steeds dat ze zijn hart kon veroveren.
Ze was er zeker van dat hij bij haar terug zou komen zodra hij de waarheid te weten kwam. Tot dan toe had hij puur op emotie gehandeld; ze was er zeker van dat hij nog steeds van haar hield. Helaas leerde ze een paar dagen later de waarheid over zijn gevoelens kennen. Terwijl ze de luiers van een van de drieling verschoonde, piepte haar telefoon, wat haar op de hoogte bracht van een bankbericht.
De gezamenlijke rekening die ze met Alexei had, was volledig gesloten. Toen ze het bericht zag, werd ze bijna gek. Het was haar spaargeld. Ze had er het grootste deel van het geld op gestort.
Alexei droeg zelden bij, en als hij dat deed, was het altijd bescheiden. Ze had altijd het gevoel dat ze meer recht had om haar geld te beheren. Ze had nooit verwacht dat hij het zou stelen. Toen besefte ze dat Alexei haar probeerde te ruïneren, en het werd ondraaglijk…
Hij zette haar het huis uit. Hij wist dat ze het geld nodig had, maar hij nam het toch. Dat betekende
