De meeste mensen wisten niet dat Derek Ryder een moeder had. Wanneer zijn vrienden over hun ouders praatten, zweeg Derek altijd. Hij nodigde nooit vrienden uit om videogames te spelen of een film te kijken.
Van de basisschool tot zijn laatste jaar op de middelbare school heeft niemand ooit een voet in Derek’s huis gezet. Toen hij een vriendin kreeg, zei hij tegen haar: “Luister schat, mijn moeder is heel religieus, ze laat me niet daten…” – maar dat was een leugen om haar niet te hoeven voorstellen.
De lelijke waarheid was dat Derek zich schaamde voor zijn moeder. Hij wilde niet dat mensen wisten dat ze er anders uitzag, alsof ze uit een horrorfilm kwam. Derek’s moeder had maar één oog, en de linkerkant van haar gezicht was bedekt met littekens.
Gail Ryder was altijd al zo geweest, zo ver Derek zich kon herinneren. Toen hij klein was, merkte hij het niet eens – ze was gewoon zijn moeder. Maar naarmate hij ouder werd, zag hij hoe mensen op haar reageerden.
Zijn moeder was niet zoals anderen, hij besefte dat zijn moeder LELIJK was. De eerste dag op school zag hij hoe andere moeders schrokken, ondanks dat zijn moeder een grote donkere zonnebril en een hoed droeg.
“Breng me niet naar de poort, mama!” zei hij die avond. “Ik kan zelf wel naar binnen lopen.”
“Maar schat, alle andere moeders brengen hun kinderen naar de klas… en jij bent nog klein!” zei Gail.
“Je bent een FREAK!” schreeuwde Derek. “Ik hoorde Bobby’s moeder het zeggen en nu zullen ze allemaal denken dat ik ook een freak ben!”
Daarom is Gail nooit meer op school geweest. Ze bracht Derek weg en reed dan huilend weg, met tranen over haar rechterwang. Haar zoon schaamde zich voor haar en dat brak haar hart.
Derek vond het prima zolang Gail uit zijn publieke leven bleef – hij deed alsof ze een kluizenaar was, een religieuze fanaticus, alles wat maar kon voorkomen dat mensen de waarheid zouden weten.
Maar toen de diploma-uitreiking naderde, zat Derek in een lastig parket. Hij was verkozen tot beste leerling en de rector had hem op de schouder geklopt. “Nou, mijn jongen, ik hoop dat we je moeder eindelijk ontmoeten!” zei hij. “Ik wil haar persoonlijk feliciteren!”
Zijn moeder? Derek kon zijn moeder niet meenemen naar de diploma-uitreiking! Iedereen zou het weten! Maar wat kon hij doen? Die avond huurde hij via een bureau een actrice in.
