Haar eerste stap was het observeren van Victors vastgoedimperium. Op het eerste gezicht leek het succesvol. Achter de schermen ontdekte Livia echter oplopende schulden en louche praktijken met buitenlandse investeerders. Met haar nieuwe persoonlijkheid benaderde ze hem als potentiële investeerder. Haar kalme zelfvertrouwen en scherpe kennis trokken meteen zijn aandacht. Victor, die zich niet realiseerde dat hij met de vrouw sprak die hij juist had proberen te negeren, verwelkomde haar inzicht.
Maanden verstreken. Liana Voss werd onmisbaar voor Victor. Ze loodste hem door wankele deals en stuurde hem er subtiel toe aan om het bedrijf te overbelasten. Elke suggestie, elk advies, maakte deel uit van een groter plan. Vervolgens bracht Liana, via een vertrouwelijke tip, de financiële discrepanties in het geheim aan de toezichthouders ter sprake. Rechercheurs begonnen Victors rekeningen te onderzoeken. Paniek maakte plaats voor zijn arrogantie.
Op een avond, tijdens een diner in de privé-eetzaal van het Langford Estate, bekende Victor met een rilling van angst en frustratie: « Ik heb de fondsen verkeerd beheerd, Liana. De investeerders zijn woedend en ik weet niet wat ik moet doen. »
Livia’s lippen vormden een flauwe, beheerste glimlach. « Ik hoop dat je vrouw, » zei ze zachtjes, met een doordringende blik, « zo formidabel was als ze lijkt. »
Victor verstijfde. Iets in haar ogen wekte een vage herinnering op die hij niet kon benoemen. De woorden bleven tussen hen in hangen, scherper dan welk vonnis in de rechtszaal dan ook.
Weken later stortte zijn bedrijf in. Rekeningen werden bevroren, investeerders vluchtten en Celina verdween met het weinige geld dat overbleef. Victor, ooit onaantastbaar, was nu kwetsbaar,
