De dappere daad van de jongen
De herfstochtend was fris, de zon scheen over de stille straten. Sienna, tweeëndertig jaar oud en stralend van hoop op haar eerste kind, liep langzaam, met één hand op haar ronde buik. Het leven leek kwetsbaar, kostbaar.
Plotseling werd de stilte verstoord door een gierend remgeluid. De vrachtwagen raakte van de rijstrook en schoot recht op haar af.
Voordat ze kon schreeuwen, blokkeerde een tengere figuur haar pad. Een tiener – niet ouder dan dertien – gooide zijn tengere gestalte naar haar toe en duwde haar uit de gevarenzone. Samen vielen ze op de stoep, de vrachtwagen raasde langs hen heen, op slechts enkele centimeters afstand.
Met bonzend hart omhelsde Sienna haar buik. Haar baby was veilig. Ze keek met grote ogen naar de jongen naast haar, zijn knie bebloed en zijn ademhaling onregelmatig.
Hij redde haar leven.
De wrede woorden van de menigte
In plaats van lof klonk er gemompel uit de verzamelde menigte.
« Typisch, » grijnsde een van de mannen. « Proberen de held uit te hangen. »
« Op zoek naar problemen, zoals gewoonlijk, » mompelde iemand anders.
