Op een stormachtige nacht wordt het leven van een eenzame man op zijn kop gezet wanneer hij een moeder en haar kind in nood opvangt. Hij herkent direct de vrouw die zeven jaar eerder op mysterieuze wijze uit zijn leven was verdwenen. De blik van het kleine meisje onthult onmiddellijk de onbreekbare band tussen hen.
Een ontdekking die alles verandert.
Terwijl ze samen een schaal aardbeien delen in de knusse woonkamer, komen er langzaam vertrouwelijke geheimen naar boven. Émilie bekent dat, net toen Juliens bedrijf op het punt stond een spectaculaire groei door te maken, ze twee verwoestende berichten ontving: ze was zwanger… en ze ontdekte ook dat ze een ernstige ziekte had. Uit angst hem met haar eigen problemen te belasten, koos ze voor stilte en onderging ze de zware behandelingen, de bevalling en vervolgens een lange herstelperiode alleen. Lila werd geboren en het leven ging verder… zonder hem. Tegenover dit kleine meisje vraagt Julien geen uitleg: « Ik zie mezelf in haar terug. » Hij doet slechts één verzoek: dat ze afspreken om samen te overnachten, veilig en geborgen.
De ziel van de familie herontdekken
Bij zonsopgang legt de zakenman zijn dossiers opzij om roerei en een heerlijke warme chocolademelk te maken. Lila geniet ervan en lacht hartelijk; het huis, dat lange tijd stil en onpersoonlijk was geweest, krijgt plotseling weer een levendige warmte. De dagen verstrijken en een rustgevende routine nestelt zich : wandelingen onder de magnolia, geïmproviseerde kappersbezoekjes, veelzeggende blikken. Toch blijven er zorgen bestaan. Het onverwachte bezoek van Diane, Juliens moeder, zet alles op zijn kop: afkeurende blikken, vragen over etiquette en geruchten die de ronde doen in invloedrijke kringen. Émilie begint haar spullen te pakken; Julien houdt haar tegen: « Jij bent mijn familie. Niemand zal je wegjagen. » Hij vermindert zijn zakenreizen, ontdekt het plezier van het hier en nu geeft hij de voorkeur aan badderen boven zakelijke telefoontjes ‘s avonds; Émilie leert op haar beurt weer los te laten, niet strevend naar perfectie, maar simpelweg naar consistentie .
