De Code van de Vader: Toen een motorrijder zijn zoon ter verantwoording riep
Binnen creëerde Dean een ruimte voor de rauwe waarheid. Hij liet Tyler elke wrede daad bekennen: de gestolen spullen, de duwpartijen in de gang, de zorgvuldig opgezette online pesterijen die erop gericht waren Marcus zich volkomen alleen en waardeloos te laten voelen. De spanning liep weg toen Tyler bekende dat hij Marcus had gezegd zelfmoord te plegen. Toen deed Dean iets wat maar weinig ouders durven: hij nam de schuld op zich. Knielend naast zijn zoon bood hij Marcus’ familie zijn excuses aan voor zijn eigen tekortkomingen, voor het creëren van een thuis waar macht werd verward met het recht om te domineren. Het was een les in leiderschap voor beide jongens: ware kracht vereist verantwoordelijkheid.
Het herstelplan was een meesterwerk met betekenisvolle gevolgen. Drie maanden lang wijdde Tyler zijn zaterdagen aan handarbeid in het huis van Marcus, waarbij Dean elke minuut aanwezig was om ervoor te zorgen dat het werk zorgvuldig en met respect werd uitgevoerd. Tyler moest zijn digitale arsenaal aan haat ontmantelen, zijn excuses aanbieden aan zijn netwerk van medeplichtigen en voor zijn school verschijnen om zijn daden te erkennen. Dean verplichtte hen beiden ook tot therapie, omdat hij inzag dat het veranderen van het gedrag een verandering in de achterliggende denkwijze vereiste.
