De Code van de Vader: Toen een motorrijder zijn zoon ter verantwoording riep
Die zaterdagen bleken een langzame, gestage remedie. Het fysieke werk was een boetedoening, maar de gedeelde ruimte bood ruimte voor iets nieuws. Marcus zag Tyler nederig en hardwerkend. Tyler zag Marcus niet als een anoniem doelwit, maar als een persoon met een gezin en een vriendelijkheid die hij niet verdiende. De vraag « Waarom ben je aardig tegen me? » werd beantwoord met een diepzinnige eenvoud: « Omdat je je best doet. » Uit dat zaadje ontkiemde een vriendschap waar eerst alleen maar vijandigheid had bestaan.
Het uiteindelijke resultaat was een bewijs van de kracht van deze aanpak. Tyler en Marcus bleven goede vrienden gedurende hun middelbare schooltijd. Dean en Marcus’ vader werden motorrijmaatjes. Het verhaal, dat zich ontwikkelt van een confrontatie ‘s nachts naar een band overdag, daagt onze aannames over rechtvaardigheid en vergeving uit. Het laat zien dat zelfs de meest intimiderende persoon het meest toegewijd kan zijn aan het bijbrengen van compassie, en dat de meest veelbelovende weg vooruit na een pijnlijke ervaring niet voortdurende verdeeldheid is, maar het moeilijke, maar waardevolle werk om samen iets beters op te bouwen.
