De twaalfjarige Kira was altijd stil geweest. Ze tekende graag feeën, keek graag naar lange tv-series met een happy end en droomde ervan dierenarts te worden. Maar de laatste tijd was er iets veranderd. Haar buik was vreemd dik geworden en ze voelde zich de hele tijd moe. Toch glimlachte ze en vertelde haar moeder dat alles goed ging.
Haar moeder, die als schoonmaakster werkte om hen te onderhouden, nam aan dat het gewoon een maagprobleem was – misschien een opgeblazen gevoel of een voedselallergie. Maar op een nacht kromp Kira ineen van de pijn en kon ze niet meer staan. Ze werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht, haar moeder doodsbang naast haar.
Ter illustratie.
Aanvankelijk dachten de artsen dat het een veelvoorkomende ziekte was. Maar na een scan viel er een diepe stilte in de kamer. Wat ze ontdekten was geen tumor, en het was ook niet wat iedereen had verwacht – het was een zeldzame aandoening genaamd intestinale lymfangiëctasie, waarbij het lichaam moeite heeft met het opnemen van voedingsstoffen en vocht zich ophoopt.