De boer komt het hotel binnen en de receptionist wijst de receptionist af. Als hij zijn telefoon pakt, pakt hij alle telefoons…
De boer komt het hotel binnen en de receptionist wijst de receptionist af. Als hij zijn telefoon pakt, pakt hij alle telefoons…
Laat in de middag liep een man van in de vijftig, met een door de zon en de boerenlucht donker geworden huid, langzaam de lobby van het meest luxueuze hotel van de stad binnen. Hij droeg een vale bruine jas, met een paar vuile vlekken, en oude sandalen in honingraatmotief. Van buitenaf zou iedereen zien dat hij een boer was die net uit zijn geboorteplaats was aangekomen.
Hij liep naar de receptie en zei oprecht:
« Hallo, ik wil graag een kamer voor een nacht huren.
De jonge receptioniste, met prachtige lippenstift, keek haar van top tot teen aan en fronste. In zijn ogen verwelkomt dit vijfsterrenhotel alleen succesvolle en elegante mensen, geen boeren met bevlekte kleren. Hij greep hem bij de keel en zei koeltjes:
« Oom, het hotel waar ik verblijf is te duur, het is niet geschikt. Je moet daar een budgetmotel zoeken. »
De boer was nog steeds geduldig en glimlachte vriendelijk:
« Ik weet het, maar ik wil hier huren. Ik heb alleen een kamer nodig, elke les is prima. »
De receptioniste begon haar geduld te verliezen:
« Luister eens, mijn hotel is voor zakenreizigers en high-end reizigers. Ik ga een andere plek zoeken, zodat ik geen moeite hoef te doen. »
Ook enkele bezoekers die in de buurt stonden, keken hem met een mengeling van bezorgdheid en minachting aan. Iedereen denkt dat deze boer « hoog wil klimmen », zijn identiteit niet kent, maar wel een luxehotel durft binnen te stappen.
Hij dacht even na en zei toen niets meer. De sfeer werd geleidelijk gespannen, want de receptioniste negeerde het opzettelijk en wilde het gesprek niet voortzetten.
Een oudere bewaker zag dit gebeuren, schaamde zich, maar durfde niet in te grijpen. In zijn hart leek deze boer geen onruststoker, maar integendeel, hij was juist heel kalm.
Toen de receptioniste vertrok, haalde de boer losjes de telefoon uit zijn zak. Dit is een nieuwe, glimmende telefoon. Hij draaide een paar nummers en belde iemand. Haar stem was nog steeds kalm maar majestueus:
« Alo, ik ben in de lobby van uw hotel. Het personeel leek niet te willen dat ik een kamer huur. Kom naar beneden en help me even. »
