Als een man de palm van de hand van een vrouw aanraakt, betekent dit dat
2. Hij heeft vernauwde pupillen
Het is onmogelijk om de grootte van je pupillen te controleren! Hoewel ze biologisch ontworpen zijn om zich aan te passen aan licht, verwijden of vernauwen we ze ook, afhankelijk van onze emoties of onze doelstellingen. Psychologen die gebarensymboliek gebruiken, beschouwen ze als de bron van authenticiteit. Een sereen persoon zal constant een lichte verwijding vertonen, terwijl een leugenaar, gevangen in zijn berekeningen, vernauwde pupillen zal hebben. Dit weerspiegelt een sterke cognitieve activiteit, die weinig ruimte laat voor emotie. De collega die pupillen zo klein als speldenknoppen toont wanneer hij je verzekert: « Ik vond je presentatie geweldig », is zeker vleiend. Als hij
oprecht was, zouden zijn pupillen verwijden tot bijna de hele iris.
3. Hij sluit zijn oogleden voor of na het spreken.
Een manier om je te concentreren of jezelf moed in te spreken voordat je het gesprek aangaat? Niet altijd! In delicate situaties is deze tic een teken van kwade trouw. Symbolisch vertegenwoordigen de oogleden de grens tussen de realiteit en dromen: ze scherp bewegen is de manifestatie van een « oculaire slip », die een ontkoppeling van de realiteit en stress veroorzaakt door liegen onthult. We weten dat we een vrome wens uiten, maar we zetten door en tekenen! Dezelfde analyse is van toepassing als iemand tijdens het praten meerdere keren met zijn ogen rolt. Deze tics kunnen ook gepaard gaan met een doorgaans ijzige blik, in tegenstelling tot een glimlach of een vals joviale toon. Het gewicht van de blik wordt dan gebruikt om een uitspraak te forceren, of die nu waar of onwaar is.
4. Hij spreekt terwijl hij zijn mond achter zijn hand verbergt
Tijdens het lezen of werken duidt een hand voor je mond houden op een goede mentale organisatie, een methode die emoties op de tweede plaats zet. Maar wanneer je tegenover een klant of collega staat, komt het neer op het symbolisch onderdrukken van de dialoog. Preciezer gezegd, het gebruik van je rechterhand als scherm geeft aan dat de rationele linkerhersenhelft je ervan weerhoudt de waarheid te vertellen. Je linkerhand voor je mond houden verraadt juist een emotionele verstoring. In beide gevallen komt de waarheid er niet uit. Net als een kind dat door een volwassene of vriend wordt gevraagd stil te zijn door zijn wijsvinger loodrecht op zijn lippen te plaatsen, censureren we onszelf, maar deze stilte spreekt boekdelen over onze diepste mening!
