Mijn schoonvader, een man zonder pensioen, met weinig meer dan een verdikte huid aan zijn handen na een leven van hard werken, is overleden.
Twaalf lange, veeleisende jaren lang heb ik met heel mijn hart voor hem gezorgd.
En voordat hij zijn laatste, kalme adem uitblies, gaf hij me een kussen, versleten en gescheurd, en fluisterde een diepzinnige zin die mijn leven voor altijd veranderde: ‘Voor Anna.’
Toen ik het eindelijk opende, stroomden tranen van dankbaarheid die ik niet kon bedwingen over mijn gezicht.
Mijn naam is Anna en op de jonge, hoopvolle leeftijd van zesentwintig jaar stapte ik in de veeleisende, vaak onderschatte rol van schoondochter.
De familie van mijn man heeft jaren van ontberingen doorgemaakt die diepe sporen hebben achtergelaten op hun gezicht en ziel.
Zijn moeder stierf te vroeg, waardoor mijn schoonvader, een stille, stoïcijnse man genaamd Samuel Miller, hun vier kinderen alleen moest opvoeden.
Hij had zijn hele leven gewerkt in de vijandige, door de zon verwarmde korenvelden van het platteland van Iowa, voorovergebogen, zijn handen permanent bevuild met aarde, allemaal zonder de zekerheid van een stabiel inkomen of enige vorm van overheidssteun.
Tegen de tijd dat ik trouwde met zijn zoon, Mark, een jong meisje uit de stad vol romantische, naïeve ideeën over het leven en de liefde, hadden de meeste kinderen van Samuel al hun eigen huis en gezin, verspreid over het land als zaden in de wind.
Ze kwamen er zelden. Ze beweerden dat hun leven te druk en te ingewikkeld was en dat hun stemmen aan de telefoon een verre, lege echo waren van hun oude familie.
De dagelijkse zorg voor hem, zijn spontane overleving, rustte bijna volledig op de schouders van mijn man en mij.
De buren, het eeuwigdurende, fluisterende koor van evaluaties en ongevraagde meningen, mompelden vaak onder elkaar als ze zagen dat ik Samuels wasgoed aan een touw hing of hem hielp uit zijn stoel en op de veranda te komen.
‘Ze is maar een schoondochter’, hoorde ik mevrouw Gable eens over het hek praten met een vriendin.
« Waarom dient ze deze oude man als een gewone bediende?
