Brutus was ooit een geliefde pup, maar na een reeks tragische gebeurtenissen – waaronder de dood van zijn baasje en de dood door wrede dorpelingen – veranderde hij. Hij werd wild, gromde naar vreemden en snauwde zelfs naar mensen die hem eten aanboden. Ouders waarschuwden hun kinderen om uit de buurt te blijven. Boeren staken de straat over als ze zijn schaduw zagen. Zijn vacht was klittig, zijn lichaam was getekend en zijn ogen leken stormen te dragen.
Maar angst kan slechts één kant van een verhaal belichten. De andere kant bleef verborgen… totdat er een klein meisje genaamd Lila in zijn leven kwam.
Ter illustratie.
Lila was acht jaar oud en blind sinds haar geboorte. Ze had nog nooit een bloem zien bloeien of de blauwe lucht zien zien. Maar ze ervoer de wereld door middel van geluid, aanraking en een immense diepte van gevoel. Haar lach had een melodie waar zelfs de vogels even bij stilstonden. Haar stappen, geleid door een witte stok en een moedig hart, bewogen zich elke dag zachtjes over de dorpspaden.
