In 1992 leefde Annette Herfkens haar droom.
Ze was een succesvolle Wall Street-handelaar met een bloeiende carrière, een gepassioneerd liefdesleven en de hele wereld aan haar voeten.
Maar toen ze samen met de man van wie ze hield aan boord van een vliegtuig stapte, nam alles een plotselinge, angstaanjagende wending.
Drieëndertig jaar geleden werd de in Nederland geboren Annette Herfkens meegesleept in wat de ultieme romantische vakantie had moeten worden.
Haar partner sinds lange tijd, William – de man van wie ze al 13 jaar hield – had haar overgehaald om een broodnodige pauze in te lassen in hun drukke leven.
William was hoofd van de Vietnamese vestiging van Internationale Nederlanden Bank en Annette was handelaar. Na zes lange maanden werken in verschillende landen hadden ze eindelijk tijd voor elkaar vrijgemaakt.
Deze reis moest hun hereniging worden, een kans om weer nader tot elkaar te komen en nieuwe energie op te doen. Het plan? Beginnen in het bruisende Ho Chi Minhstad en vervolgens naar de dromerige kustplaats Nha Trang voor zon, strand en rust.
Maar samen met 23 andere passagiers van Vietnam Airlines-vlucht 474 zou hun reis een verschrikkelijke wending nemen.
Een voorgevoel voor het opstijgen
Als iemand die al haar hele leven last heeft van claustrofobie, voelde Annette Herfkens een golf van angst toen ze op 14 november 1992 aan boord stapte van de Yakovlev Yak-40. Het oude, in de Sovjet-Unie gebouwde vliegtuig zou haar en haar verloofde naar de zonnige stranden van Nha Trang brengen.
Haar partner, die ze ‘Pasje’ noemde, probeerde haar gerust te stellen met een leugentje om bestwil: de vlucht zou maar 20 minuten duren.Wikipedia Commons
Maar toen er 40 minuten voorbij waren en ze nog steeds in de lucht zaten, sloeg de paniek toe.
“Pasje keek me bang aan. ‘Natuurlijk valt zo’n waardeloos speelgoedvliegtuigje zo naar beneden!’, zei ik, terwijl ik zijn hand pakte. ‘Het is gewoon een luchtzak, maak je geen zorgen.’ Maar hij had gelijk dat hij zich zorgen maakte. We daalden weer. Iemand schreeuwde. Het werd pikdonker. Enkele seconden later maakten we een harde klap,” vertelde Herfkens aan de New York Post.
Wakker worden in een nachtmerrie
