Jack, een welgestelde man met een groot hart, leed drie maanden geleden een zware teleurstelling toen hij ontdekte dat zijn vrouw hem bedroog met zijn beste vriend.
Na de scheiding verhuisde zij naar zijn ex-vriend, waardoor Jack ondanks zijn vrijgevigheid en liefdevolle aard alleen achterbleef.
Om zijn eenzaamheid te verzachten, nam Jack een hond genaamd Ralph in huis en zei hij grappend: “Jij zult me in ieder geval niet verraden, toch, Ralph?”
Op een dag, terwijl Ralph in de tuin speelde, begon hij onophoudelijk te blaffen.
Nieuwsgierig ging Jack kijken.
Tot zijn verbazing vond hij een baby in een mandje op het gras, met een briefje erbij waarop stond: “Zoek niet naar haar ouders. Dit meisje is nu van jou. Zorg goed voor haar.”
Met een zwaar hart maar vastberaden nam Jack de baby mee naar huis, noemde haar Emily en zorgde met al zijn liefde voor haar terwijl hij samenwerkte met de autoriteiten om haar ouders te vinden.
Omdat hij de biologische familie niet kon achterhalen, besloot Jack haar met blijdschap te adopteren en noemde haar ter ere van zijn overleden moeder.
In de loop der jaren bouwden Jack en Emily een onbreekbare band op, en hun fysieke gelijkenis wekte opmerkingen op van mensen die hen kenden.
Op een dag merkte Jack dat Emily dezelfde moedervlek had als hij.
Gedreven door nieuwsgierigheid deed hij een DNA-test en ontdekte een verbazingwekkende waarheid: Emily was zijn biologische dochter, verwekt tijdens zijn eerdere huwelijk.
Met een bonzend hart confronteerde Jack zijn ex-vrouw, die uiteindelijk toegaf dat ze de baby had achtergelaten om alle banden met hem te verbreken.
