Met een bonzend hart confronteerde Jack zijn ex-vrouw, die uiteindelijk toegaf dat ze de baby had achtergelaten om alle banden met hem te verbreken.
Hoewel gekwetst door deze onthulling, kon Jack alleen maar dankbaar zijn dat het lot hem zijn kleintje had teruggegeven.
Niets veranderde de onvoorwaardelijke liefde die hij voor Emily voelde.
Toen hij haar de waarheid vertelde, glimlachte ze en zei liefdevol: “Jij bent mijn echte papa, en we waren altijd voorbestemd om samen te zijn.”
Vanaf dat moment werd hun relatie alleen maar sterker, en Jack nam het vaderschap met meer toewijding dan ooit op zich.
In de loop der tijd klopte de liefde opnieuw aan bij Jack toen hij een van Emily’s juffen ontmoette.
Ze trouwden, en Emily werd een trotse grote zus toen het stel een meisje kreeg.
Vastbesloten om zijn gezin op de eerste plaats te zetten, ging Jack vroeg met pensioen om van elk moment met hen te genieten.
Samen bouwden ze een leven vol liefde en geluk, waarmee ze bewijzen dat het lot altijd een manier vindt om gebroken harten te helen.
