Na een periode van reflectie en lange gesprekken met zichzelf, besloot ze dat ze het niet alleen met hem eens was, maar ook geloofde dat er echte kansen komen wanneer we de hoop hebben verloren. Haar beslissing was niet gemakkelijk, noch was haar pad geplaveid met rozen, maar elke stap die ze met hem zette, gaf haar het gevoel dat ze weer leefde en dat er nog steeds dagen waren waarop we ons veilig konden voelen.

De zin die haar ondanks het leeftijdsverschil tot instemming bracht, was: « Ik ben hier niet om jouw leven compleet te maken, ik ben hier om mijn leven met jou te beginnen. »