Het is bijna vier jaar geleden dat we de legendarische actrice en zangeres Doris Day verloren. Ze overleed op 97-jarige leeftijd en was een van de grootste sterren uit de Gouden Eeuw van Hollywood.
Ze speelde in bijna 30 films, bracht tussen 1947 en 1967 meer dan 650 liedjes uit en ontving veel onderscheidingen voor haar toewijding aan muziek en films, waaronder de Presidential Medal of Freedom.
De geliefde actrice en zangeres overleed in 2019, maar onlangs onthulde een goede vriend dat ze geen begrafenis, herdenking of grafmarkering wilde.
Maar waarom? Dat gaan we uitzoeken.
Amerikaanse actrice Doris Day, ca 1965. (Foto door Silver Screen Collection/Getty Images)
Er zijn zoveel redenen om van Doris Day te houden: haar talent, haar liefde voor dieren en haar nederigheid.
In haar 50-jarige carrière was Doris geliefd en zeer gewaardeerd om haar filmwerk. Ze maakte naam na rollen in films als Pillow Talk, Love Me or Leave Me en The Man Who Knew Too Much.
Day werd niet alleen beroemd op het witte doek, maar was ook een prominente dierenrechtenactiviste. Ze was een zeer meelevend persoon die vocht voor dieren zonder stem.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Amerikaanse actrice Doris Day in een met bont afgezette jas, circa 1963. (Foto door Silver Screen Collection/Getty Images)
Doris was ook een Grammy-winnende zangeres.
Haar liedjes Sentimental Journey, Secret Love en Que Sera Sera werden allemaal opgenomen in de Grammy Hall of Fame. Haar werk met “Ze hield niet van de dood”
In 2019 overleed Doris Day in haar huis in Carmel Valley, Californië. Ze stierf na het oplopen van een longontsteking. Het was haar liefdadigheidsinstelling, de Doris Day Animal Foundation die haar overlijden openbaar maakte. Op verzoek van de ster vonden geen begrafenisdiensten, grafmarkering of andere openbare herdenkingen plaatsvinden. In plaats daarvan werd ze gecremeerd en werd haar as uitgestrooid.
Volgens haar goede vriend en manager Bob Bashara wilde ze niet praten over een begrafenis omdat ze problemen had met de dood.
Doris Day spreekt op een persconferentie in het hondvriendelijke hotel dat ze bezit in Carmel, Californië op 16 juli 1985 ( Foto door Paul Harris/Getty Images )
“Ze hield niet van de dood, ze kon niet aanwezig zijn bij haar dieren als deze moesten worden ingeslapen. Ze had moeite met het accepteren van de dood,” zei hij in een interview in 2019 met People.
“Ik zei dat we voor haar honden moesten zorgen [na haar dood] en zij antwoordde: ‘Ik wil er niet aan denken’ en ‘Zorg jij maar voor ze,’” herinnert Bashara zich.
“Ze had er verschillende toen haar testament werd geschreven en ze wilde er zeker van zijn dat er voor hen werd gezorgd. Ze praatte niet graag over de dood van de honden.”
